Voet op Nederlandse bodem
Door: Dick en Irene
Blijf op de hoogte en volg Dick en Irene
15 Oktober 2008 | Nederland, Andel
Lieve allemaal,
Hier weer een updeet, dit maal vanuit het oer hollandse Andel. Jaja, we zijn terug.
Zaterdagmorgen 4 oktober was het om 04.00 zover, wakker worden, aankleden, rugzak mee en hop naar de taxi om naar het vliegveld van Bangkok te gaan. Geen files op dat tijdstip en het inchecken ging ook rap. Ontbijtje, koffietje en naar de gate. We vlogen met LTU, een duitse maatschappij. Voor het instappen konden we een hele stapel duitse en Thaise kranten (5) en magazines (van Freundin tot de Duitse autoweek) van een stapel pakken. Het begon dus al goed!
Om een heel lang verhaal (een vlucht van 11 uur) kort te maken (2 zinnen) komt het erop neer dat we rond 14.30 plaatselijke tijd landden in Berlijn.
Bij de douane werd al uitvoerig gekeken naar ons paspoort. De welbekende serieuze blikken van de ambtenaar, dan weer op je gezicht, naar het paspoort, even klikken met de muis (vooral ernstig blijven kijken) en dan door mogen. Bij Dick duurde dit nog wat langer....
Berlijn Tegel is een klein vliegveldje, niet veel te beleven. Gelukkig zou onze vlucht naar Dusseldorf om 16.45 vertrekken. Een broodje eten, bakkie koffie en door de douane heen. Nou, dat was niet gemakkelijk. We hadden een luchtje voor Dick gekocht in Bangkok (100 ml) en hoewel deze in een gesealde zak zat, werd het aan een grondige inspectie onderworpen (kijken... is er een bonnetje van??? .... nog een keer kijken en door de rontgen, maar hij mocht door! Pfff. Toen het verhaal van de laptop en een electronisch fotolijstje die we bij wijze van verjaardagskado voor Dick zijn vader hadden gekocht. In eerste instantie leek het ons allemaal een beetje overdreven hoe we gechecked werden, maar later ging het lampje branden. We hadden inderdaad bij BVN op het journaal gezien dat er een paar vermeenden terroristen uit een vliegtuig zijn gehaad in Duitsland! Nou, dan in zo'n check wel goed...
Uiteindelijk met een half uur vertraging vertrokken en, zoals al veel vaker is gebeurd, toch maar 35 minuten later dan in eerste instantie gepland geland in Dusseldorf.
Na het halen van de rugzakken door de melkglazen deuren en daar waren Marco en Heidy (broer en zus Irene) als welkomscommitee. Erg fijn om even met je familie te knuffelen en te kletsen. Irene hield het weer niet droog natuurlijk :)
Op naar de auto en op naar huis. Hoewel we op dat moment zo'n 20 uur wakker waren voelden we er weinig van. Onderweg nog even plassen bij een tankstation en toen naar het huis van Pa en Ma Vos waar zwager, schoonzus en hun kids zaten te wachten. Pa en ma Vos waren er niet, maar natuurlijk was er in de auto al even telefonisch contact geweest.
Een kleine bijbepsessie onder het genot van een bakske leut en een heuse Bossche Bol (mmmmm) en toen hielden we het na 24 uur wakker zijn voor gezien.
Zondag op verjaarsvisite bij pa de Rooij waar we natuurlijk ook Dick zijn zussen, zwagers en hun kinderen hebben gezien. De jetlag was nog wel te voelen ('s morgens om 6.30 uur klaarwakker!!) wat resulteerde in een misselijkheidsaanval bij Dick. Rond 21 uur naar bed, proberen een beetje bij te komen.
Maandag ging het al beter, rond 8 uur uit bed. We mochten Dick zijn vader zijn auto mee om zelf op autojacht te gaan. Na een rondje in de buurt van Utrecht zijn we erin geslaagd een mooie auto voor Dick te kopen.
Dinsdag zijn we gaan tekenen voor de auto en hebben we een leenauto meegekregen tot de auto afgeleverd wordt.. Zo zijn we weer mobiel. De rest van de week staat in het teken van telefoontjes, emailtjes, administratieve dingen regelen, nog meer autojacht, visite's en verhuizen naar ons tijdelijk onderkomen in Andel (waar we ook woonden voor vertrek) en een bezichtiging van ons toekomstige huurhuis in Nieuwendijk.
Samenvattend kunnen we zeggen dat het druk is geweest de afgelopen week maar dat we nog steeds erg blij zijn dat we terug zijn. 15 maanden onderweg is niet niks, maar we verbazen ons dat het voelt al 3 weken. We hebben niet het gevoeld dat er veel dingen veranderd zijn, we hebben geen last van de "drukte" in dit kleine kikkerlandje. We waren er blijkbaar helemaal klaar voor om terug te gaan en rijden nu genietend van koeien en groene velden door het brabantse land.
We hebben het altijd naar ons zin gehad in Nederland, waren het nooit zat voordat we op reis gingen. De reis was om andere mooie plekken op de wereld te zien, maar om daarna snel terug te gaan naar onze eigen stek. We zien onszelf niet ergens anders op de aardkloot wonen, zien Nederland als onze enige thuisbasis.
Wat de reis ons gebracht heeft?
24 uur per dag samen zijn en dat was supergezellig. Natuurlijk af en toe een scheef gezicht, maar dat hoort er nou eenmaal ook bij. We hebben nagedacht over de "ste's" (beste, leukste etc.) Nou, daar komt 'ie dan:
- Mooiste land(en): Mongolie en Tibet
- Interessantste land: China
- Goorste land + stad: India/Gorakpur
- lekkerste vakantiebestemming: Hainan eiland (China)
- Indrukwekkendste land India (de lijkverbrandingsplaatsen in Varanasi)op de voet gevolgd door Vietnam en Cambodja ivm oorlogsverleden.
- Bizarste gebeurtenis: een drenkeling reanimeren op het strand van Goa
- Mooiste uitzicht: op de Mount Everest in Tibet
- bijzonderste herinnering aan dieren: Olifanten in Thailand, Oeran Oetangs in Maleisie, zoutwater krokodellin in Australie
Dit is hetgeen wat nu in ns opkomt. Natuurlijk is er meer, veel meer...
Wanneer we duizenden foto's zien dan gaan er lampjes branden, komen herinneringen terug. Het is veel geweest wat we gezien en beleefd hebben. Het is eigenlijk te veel, te mooi te prachtig, maar.... het kan ons dit niet meer afgepakt worden.
De komende weken staan in het teken van orde op zaken brengen hier in Nederland, bijkletsen met vrienden en dan wordt het tijd om ons te storten op fotoboeken maken. Het wordt vast een flinke klus maar we kijken er nu al naar uit.
Nou lieve mensen, het is dan toch echt zover. De reis is ten einde, het normale leven gaat weer vat op ons krijgen. Natuurlijk houden we jullie op de hoogte van onze belevenissen tijdens onze herstart in Nederland.
Toch willen we jullie alvast bedanken voor het meereizen over de wereld, jullie lieve, leuke grappige en ontroerende berichtjes op de site, de emails, de goede tips van medereizigers waarbij Pamela en Richard de boventoon voerde en waar we binnekort toch echt eens live mee moeten kennismaken, de skype-en msn gesprekken (al dan niet met webcam). Dit alles heeft gemaakt dat we de 15 maanden als veel korter ervaren en we helemaal niet het gevoel hadden dat we aan de andere kant van de wereld zaten.
Nogmaals bedankt en tot mails, ziens, bels .....
Veel liefs
2 ex-globetrotters en hedendaagse Andelse huismusjes.....
Dick en Irene
Hier weer een updeet, dit maal vanuit het oer hollandse Andel. Jaja, we zijn terug.
Zaterdagmorgen 4 oktober was het om 04.00 zover, wakker worden, aankleden, rugzak mee en hop naar de taxi om naar het vliegveld van Bangkok te gaan. Geen files op dat tijdstip en het inchecken ging ook rap. Ontbijtje, koffietje en naar de gate. We vlogen met LTU, een duitse maatschappij. Voor het instappen konden we een hele stapel duitse en Thaise kranten (5) en magazines (van Freundin tot de Duitse autoweek) van een stapel pakken. Het begon dus al goed!
Om een heel lang verhaal (een vlucht van 11 uur) kort te maken (2 zinnen) komt het erop neer dat we rond 14.30 plaatselijke tijd landden in Berlijn.
Bij de douane werd al uitvoerig gekeken naar ons paspoort. De welbekende serieuze blikken van de ambtenaar, dan weer op je gezicht, naar het paspoort, even klikken met de muis (vooral ernstig blijven kijken) en dan door mogen. Bij Dick duurde dit nog wat langer....
Berlijn Tegel is een klein vliegveldje, niet veel te beleven. Gelukkig zou onze vlucht naar Dusseldorf om 16.45 vertrekken. Een broodje eten, bakkie koffie en door de douane heen. Nou, dat was niet gemakkelijk. We hadden een luchtje voor Dick gekocht in Bangkok (100 ml) en hoewel deze in een gesealde zak zat, werd het aan een grondige inspectie onderworpen (kijken... is er een bonnetje van??? .... nog een keer kijken en door de rontgen, maar hij mocht door! Pfff. Toen het verhaal van de laptop en een electronisch fotolijstje die we bij wijze van verjaardagskado voor Dick zijn vader hadden gekocht. In eerste instantie leek het ons allemaal een beetje overdreven hoe we gechecked werden, maar later ging het lampje branden. We hadden inderdaad bij BVN op het journaal gezien dat er een paar vermeenden terroristen uit een vliegtuig zijn gehaad in Duitsland! Nou, dan in zo'n check wel goed...
Uiteindelijk met een half uur vertraging vertrokken en, zoals al veel vaker is gebeurd, toch maar 35 minuten later dan in eerste instantie gepland geland in Dusseldorf.
Na het halen van de rugzakken door de melkglazen deuren en daar waren Marco en Heidy (broer en zus Irene) als welkomscommitee. Erg fijn om even met je familie te knuffelen en te kletsen. Irene hield het weer niet droog natuurlijk :)
Op naar de auto en op naar huis. Hoewel we op dat moment zo'n 20 uur wakker waren voelden we er weinig van. Onderweg nog even plassen bij een tankstation en toen naar het huis van Pa en Ma Vos waar zwager, schoonzus en hun kids zaten te wachten. Pa en ma Vos waren er niet, maar natuurlijk was er in de auto al even telefonisch contact geweest.
Een kleine bijbepsessie onder het genot van een bakske leut en een heuse Bossche Bol (mmmmm) en toen hielden we het na 24 uur wakker zijn voor gezien.
Zondag op verjaarsvisite bij pa de Rooij waar we natuurlijk ook Dick zijn zussen, zwagers en hun kinderen hebben gezien. De jetlag was nog wel te voelen ('s morgens om 6.30 uur klaarwakker!!) wat resulteerde in een misselijkheidsaanval bij Dick. Rond 21 uur naar bed, proberen een beetje bij te komen.
Maandag ging het al beter, rond 8 uur uit bed. We mochten Dick zijn vader zijn auto mee om zelf op autojacht te gaan. Na een rondje in de buurt van Utrecht zijn we erin geslaagd een mooie auto voor Dick te kopen.
Dinsdag zijn we gaan tekenen voor de auto en hebben we een leenauto meegekregen tot de auto afgeleverd wordt.. Zo zijn we weer mobiel. De rest van de week staat in het teken van telefoontjes, emailtjes, administratieve dingen regelen, nog meer autojacht, visite's en verhuizen naar ons tijdelijk onderkomen in Andel (waar we ook woonden voor vertrek) en een bezichtiging van ons toekomstige huurhuis in Nieuwendijk.
Samenvattend kunnen we zeggen dat het druk is geweest de afgelopen week maar dat we nog steeds erg blij zijn dat we terug zijn. 15 maanden onderweg is niet niks, maar we verbazen ons dat het voelt al 3 weken. We hebben niet het gevoeld dat er veel dingen veranderd zijn, we hebben geen last van de "drukte" in dit kleine kikkerlandje. We waren er blijkbaar helemaal klaar voor om terug te gaan en rijden nu genietend van koeien en groene velden door het brabantse land.
We hebben het altijd naar ons zin gehad in Nederland, waren het nooit zat voordat we op reis gingen. De reis was om andere mooie plekken op de wereld te zien, maar om daarna snel terug te gaan naar onze eigen stek. We zien onszelf niet ergens anders op de aardkloot wonen, zien Nederland als onze enige thuisbasis.
Wat de reis ons gebracht heeft?
24 uur per dag samen zijn en dat was supergezellig. Natuurlijk af en toe een scheef gezicht, maar dat hoort er nou eenmaal ook bij. We hebben nagedacht over de "ste's" (beste, leukste etc.) Nou, daar komt 'ie dan:
- Mooiste land(en): Mongolie en Tibet
- Interessantste land: China
- Goorste land + stad: India/Gorakpur
- lekkerste vakantiebestemming: Hainan eiland (China)
- Indrukwekkendste land India (de lijkverbrandingsplaatsen in Varanasi)op de voet gevolgd door Vietnam en Cambodja ivm oorlogsverleden.
- Bizarste gebeurtenis: een drenkeling reanimeren op het strand van Goa
- Mooiste uitzicht: op de Mount Everest in Tibet
- bijzonderste herinnering aan dieren: Olifanten in Thailand, Oeran Oetangs in Maleisie, zoutwater krokodellin in Australie
Dit is hetgeen wat nu in ns opkomt. Natuurlijk is er meer, veel meer...
Wanneer we duizenden foto's zien dan gaan er lampjes branden, komen herinneringen terug. Het is veel geweest wat we gezien en beleefd hebben. Het is eigenlijk te veel, te mooi te prachtig, maar.... het kan ons dit niet meer afgepakt worden.
De komende weken staan in het teken van orde op zaken brengen hier in Nederland, bijkletsen met vrienden en dan wordt het tijd om ons te storten op fotoboeken maken. Het wordt vast een flinke klus maar we kijken er nu al naar uit.
Nou lieve mensen, het is dan toch echt zover. De reis is ten einde, het normale leven gaat weer vat op ons krijgen. Natuurlijk houden we jullie op de hoogte van onze belevenissen tijdens onze herstart in Nederland.
Toch willen we jullie alvast bedanken voor het meereizen over de wereld, jullie lieve, leuke grappige en ontroerende berichtjes op de site, de emails, de goede tips van medereizigers waarbij Pamela en Richard de boventoon voerde en waar we binnekort toch echt eens live mee moeten kennismaken, de skype-en msn gesprekken (al dan niet met webcam). Dit alles heeft gemaakt dat we de 15 maanden als veel korter ervaren en we helemaal niet het gevoel hadden dat we aan de andere kant van de wereld zaten.
Nogmaals bedankt en tot mails, ziens, bels .....
Veel liefs
2 ex-globetrotters en hedendaagse Andelse huismusjes.....
Dick en Irene
-
14 Oktober 2008 - 07:11
Sylvana:
Fijn dat jullie weer veilig thuis zijn!
Groetjes, Sylvana -
14 Oktober 2008 - 07:17
TOM:
Welkom thuis,
Ik heb leuk meegereisd en meegenoten.
Genoten van de sachrijfstijl. -
14 Oktober 2008 - 12:50
George:
I am glad you two are home safe and it looks like good time of your young live don't for get it now back to the work race and many thanks for all the up dates on your travels ,ones you are settled in send your new email so we can stay in toch.
The best from ca. George -
14 Oktober 2008 - 12:59
Nadine:
Leuk om jullie ervaringen de afgelopen tijd te hebben gelezen. Jammer dat dat nu ten einde is.
Rest me alleen nog te zeggen: welkom thuis!
Groetjes, Nadine -
14 Oktober 2008 - 13:02
Hans En Nel:
We zijn blij dat jullie weer gezond thuis zijn, en hebben jullie reisverhalen met veel plezier gelezen.
Groetjes Hans en Nel -
14 Oktober 2008 - 17:32
Job En Janny:
Lange tijd niet op jullie site gekeken. Verrast dat jullie in Nld zijn. Herkennen uiteraard het gevoel van klaar met reizen te zijn. Bij ons was het na 18 maanden, dus dat verscheelt amper. Verzadigingsfactor bij deze bepaald op 15-18 maanden? ;)
Geniet van Nld en van alle dingen die je gemist hebt.
Groetjes -
15 Oktober 2008 - 05:37
Iris:
Ik heb jullie lekker al gezien :p Enne de tijd staat nu op 13.36 ??
-
15 Oktober 2008 - 06:56
Elma & Sjon:
Maar..... het mooiste land van de wereld hebben jullie nog niet bezocht. Gelukkig kunnen Pa en Ma Vos jullie straks laten zien hoe mooi Kiwiland is. -
15 Oktober 2008 - 08:32
De Vogels:
Nou welkom thuis en we moeten gauw eens even bijkletsen. Dikke kus van ons alle vier -
15 Oktober 2008 - 13:59
Corry Walraven.:
Fijn dat jullie weer in nld zijn.Heb genoten van jullie reisverhalen. Mijn dochter is ook in veel landen, waar gereisd hebben, geweest.Vaak herkenbaar.
Het ga jullie goed.
Corry Walraven. -
15 Oktober 2008 - 18:47
Natas:
Welkom thuis!!!!
Tot snel, Patrick, Natas en 't Gupke! -
15 Oktober 2008 - 21:01
Linda En Ad:
linda was jullie al tegengekomen en jullie zagen er gezond uit vond ze.we spreen nog een keertje af.
ad en linda vos -
16 Oktober 2008 - 13:32
Anja Peursem:
tjonge , weer op honk ! onvoorstelbaar dat jullie 15 mndn weggeweest zijn,wat is dat snel gegaan,twas leuk jullie te volgen,benieuwd of jullie nog eens gaan,suc6 met herintreden! -
16 Oktober 2008 - 19:54
David En Eveline:
En wie waren jullie leukste mede-globetrotters???
Fijn dat jullie voeten weer veilig op Nederlandse bodem staan.
Succes met het thuis voelen en we spreken in het nieuwe jaar snel af.
Liefs vanuit Chili
PS zullen we even bellen met oud en nieuw indische tijd?
-
17 Oktober 2008 - 12:44
Anjo:
Hallo dick en irene, Al die maanden hebben we jullie verhalen en belevenissen gelezen. Indruk wekkend allemaal maar leuk om het op deze mannier mee te maken.
Nu even een huishoudelijke mededeling. Wij hebben hier nog 3 brieven liggen misschien onbelangrijk maar je weet nooit. Mocht je dus in de buurt zijn of wil je dat ik het door stuur laat mij dan even iets weten. Wie ik ben, de nieuwe bewoner van jullie oude huis. Harry wilt jullie ook nog wel eens zien. -
17 Oktober 2008 - 20:15
Tante Willy:
Hallo V3 en DD,wat leuk dat we jullie nog even mogen volgen.Zijn jullie
het huis in N-dijk al we
zen bekijken?dat horen we dan wel een keer.Eerst
nog maar een poosje in het Andelse stulpje,daar
is het ook goed toeven.Het beste met wat
jullie nog gaan doen,we zien of horen weer wel
wat van jullie,een knuffel van tWilly en oAd -
17 Oktober 2008 - 20:46
Iris:
Het is nog lang niet 4.46 !! Terwijl het nu 22.46 is!! Jullie lopen nu 5 uurtjes voor ...
X -
17 Oktober 2008 - 20:47
Iris:
Ik stuur de foto's van vorige week zaterdag, over een week wel!! Eerst lekker naar Valencia :p
X Iris&Ad&Wilmy&Rikk! (L) -
19 Oktober 2008 - 06:19
Niwka:
Welkomthuis!
Groetjes van Niwka -
20 Oktober 2008 - 12:13
Nel Koltohf-den Boer:
Hallo Irene en Dick.Weer welkom op Ned.bodem. Wij hebben met veel plezier jullie belevenissen gelezen. Succes met alles wat julie nu gaan doen.
Groetjes nicht Nel. -
21 Oktober 2008 - 18:32
Marline:
Welkom terug in het Nederlandse! Ik heb genoten van jullie reisverslagen. Ik keek er elke week weer naar uit. Moet nu 'afkicken'. Ik wens jullie veel succes, om de draad hier weer op te pakken. Groetjes, Marline (GGZ-MB). -
22 Oktober 2008 - 21:11
Margreet:
mijn reactie is wat traag, want ik kwam vandaag terug uit Egypte en baal er enorm van dat ik weer thuis ben
ik begrijp echt niet waarom jullie zijn gestopt met reizen
ik zal jullie verslagen enorm gaan missen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
