on the move again

Hallo allemaal, het heeft even geduurd, maar hier issie dan, de update van de afgelopen 2 weken.
Veel leesplezier!

Maandag 24-12 dag 168 t/m Zaterdag 29-12 dag 173:

Aangezien we de afgelopen dagen niet heel veel hebben gedaan en de laptop in de kast is gebleven, beschrijven we deze week maar in 1 geheel.
Naast de heerlijke daagjes strand die we hebben met zwemmen, lezen, dutje, lezen, zwemmen etc. werd hier in Goa op kerstavond het echte kerstfeest gevierd zo leek het. Restaurantjes hadden speciale menu's en dat maakte het anders dan andere dagen. We hebben met David en Eveline in het restaurant bij het hotel gegeten en daarna zijn we nog even over het strand naar “Boomerang” gelopen waar het iets meer feest was. Het grappige was dat op deze kerstavond vuurwerk werd afgestoken 's avonds, met het hoogtepunt om 12 uur 's avonds. Het leek wel of kerst en oud en nieuw samen gevierd werden.
Tweede kerstdag zijn we met zijn 4-en op een boottripje geweest, op aanraden van 2 engelsen die we al tijdens onze 1e 3-weekse strandmarathon hadden leren kennen. Vanuit een dorpje verderop (Cavelossom) zijn we met een boot vanaf de rivier naar de zee gegaan. Daar hebben we toch wel behoorlijk was dolfijnen gezien, met 2 of 3 bij elkaar en ze doken steeds op verschillende plaatsen op. Hoeveel het er waren is dus moelijk te zeggen. Ze zwommen sierlijk door het water en redelijk dicht ibj de boot ook. 1 dolfijn waagde een jump en dat was mooi om te zien. Na een klein uurtje op zee zijn we terug de rivier op gegaan waar “het feest begon” (voor zover je een boot vol met oudere zuipende engelsen kunt noemen. Vanaf 11 uur in de ochtend werd er alcohol geschonken (zat samen met de lunch in de prijs van jawel 13,50 euro p.p) en dus namen ze het er goed van. De mannen kwamen maar vragen en vragen en aandringen dat we ook aan het bier zouden gaan, maar we hebben het maar gewoon bij sprite en cola gehouden (moet je trouwens ook erg van plassen, als het maar genoeg is! :)
Een man aan boord die tevens meedeed aan het inschenken van de drankjes en zong een paar liedjes van Boney-M (zit je net op te wachten) en begeleidde zichzelf met een tamboerijn (schrijf je dat zo?). Het was lullig om te zien en dus lachwekkend.
's middags om 13 uur ging het schip voor anker en werd na een uurtje werd de lunch geserveerd. Goed geregeld: garnalen als voorgerecht (wij hebben de onze afgestaan aan David en Eveline) en daarna een lekker stukje kingfish met rijst en salade. Als toetje kregen we nog wat fruit. Rond 15 uur zijn we terug gaan varen naar de plaats van vertrek. Toen we de straat op liepen probeerden we een taxi te regelen, maar die mannen vroegen het dubbele als waar we 's morgens voor gekomen waren. Dat doen we dus niet, lopen dan maar. Het dorp wat volgens Dick voorbij de 1e bocht in de weg lag, bleek verder te zijn, een kilometer of 2. Gelukkig stak Dick voor de grap zijn lift-duim op naar een passerende auto die ons naar het dorp bracht, een kilometer verderop. Helemaal gratis en voor niets. Jaja, ze bestaan wel, aardige Indiase mensen. In het dorp werd ook nog teveel voor een taxi gevraagd, maar uiteindelijk konden we het met 1 iemand over de prijs eens worden. Eenmaal in de auto werd nog wel even gevraagd of we niet naar een shopje wilden. Nee nee, geen shopjes. Zonder problemen heeft hij ons afgezet bij het hotel. Terug even een middagdutje gedaan (kan je nagaan hoe vermoeiend het was!) en daarna een happie eten. 's avonds zijn we bij Goodman terecht gekomen waar het Karaoke-avond was. Vorige week hadden we al zo gelachen om de meest valse vertalingen van van alles en nog wat en ook vanavond was het prijs. En ja, in duet met een engelse jongen en een gezellige engelse jongedame is het er toch weer van gekomen: Irene heeft gezongen en het was kei-gezellig! Dick heeft niet met zijn oren dicht zitten luisteren, vanaf een afstandje “voorgezongen” en rond 1 uur hielden we het voor gezien, met een beetje teveel bier op, dat wel. Lekker slapen!!!!

De rest van de week hebben we voornamelijk lekker van het strand en de zee genoten, op zijn tijd een bakkie koffie bij de cafe coffee day (je weet wel, waar ze die heerlijke koffie en gebakjes hebben), af en toe een drankje (ff geen bier meer!) aan de bar met mensen die we her en der ontmoet hebben en eten in restaurantjes waar we tot dan toe nog niet waren geweest.
Op het strand zijn we van dichtbij veelvuldig geconfronteerd geweest met gapende Indiers die oh zo graag westerse dames in bikini's op de foto zetten, gevraagd maar meestal ongevraagd. Ook hebben we een ouderwets gezellige scheldpartij tussen een dronken Indier en 2 dames gezien. Koeien werden gewassen in de zee, 2 duitse mannen die aangepapt hebben met een Indiaase jongen (bijna Thaise praktijken hier) die nauwelijks 15 jaar is denken we. Al met al hebben we dus genoeg om naar te kijken vanaf ons strandbedje).
Nog 2 dagen en dan is het 2008. We zijn benieuwd hoe de jaarwisseling op zijn Indiaas zal zijn.

Het nieuwe jaar brengt ons in een nieuwe omgeving, waar we na deze weken India en voorals de laatste weken in Goa eigenlijk wel aan toe zijn. Het “reizen” gaat weer beginnen nadat we het er in India goed van hebben genomen.
Onze 1e “planning” voor het nieuwe jaar (zonder dat we ons er ook maar enigszins aan vastpinnen; je weet nooit wat je onderweg allemaal tegenkomt) hebben we de afgelopen 2 weken bestudeerd met de lonely planet Zuid-Oos Azie als leidraad, rekening houdend met een “logische reislijn” en de goedkoopste manieren van transport. We zijn afgegaan op de landen die we zowiezo al wilden zien en waar we tijdens het lezen enthousiast voor zijn geworden.

Wat vastligt:
Donderdag (3-1-08) vertrekken we met de trein naar Bangalore waar we de volgende dag aankomen in de ochtend. De 5e nemen we de trein naar Chennai (aan de oostkust van India) van waar we de 7e in de vroege vroege ochtend vertrekken met het vliegtuig naar Singapore. De 12e vliegen we door naar Bangkok.

Wat we graag willen zien:
Vanuit Thailand willen we naar Laos, Vietnam en Cambodja gaan om w.s. weer terug te komen in Thailand. Als de toestand in het land het toestaat willen we ook nog graag naar Birma. We zullen tegen die tijd bekijken of het mogelijk en slim is om daar naartoe af te reizen. (we houden de website van Buitenlandse Zaken www.buza.nl goed in de gaten!)
Daarna zullen we w.s. via Thailand naar Maleisie en Indonesie gaan met mogelijk een uitstapje naar de Phillepijnen en misschien wel Japan. Maar nogmaals: HOE het allemaal gaat verlopen en OF het zo gaat verlopen??????? We zullen zien en houden jullie natuurlijk op de hoogte.

Zondag 30-12 dag 174:
Op aanraden van een duitser die dagelijks zijn drankje komt drinken in het hotel naar restaurant “Sam's” gegaan met 2 nederlanders die sinds 2 dagen in het hotel. Het was gezellig en het eten was echt lekker. Na afloop nog een drankje aan de bar en toen hielden we het voor gezien. Morgen gaan we bij het internetcafe proberen wat programma's te downloaden met onze eigen computer. We zullen zien of het lukt.

Maandag 31-12 dag 175:
Gewekt door huilende kinderen, een auto'tje wat niet wilde starten en wat schreeuwende Indiers. Wat kunnen die gasten herrie maken zeg!
Vandaag een rustdag gehouden wat betreft strand. Jaja, we zijn verwend met al die zonneschijn, lekker water in de zee en boeken lezen. Nee, een productieve dag is het geworden. Met laptop in de rugzak naar het internetcafe gegaan waar ze, waren we achter gekomen, ook wifi hadden. We hadden nog wat programma's nodig om o.m. De MP-3's van de i-pod te halen en er nieuwe nummers op te zetten. Nou was de verbinding niet supertraag met surfen, maar het downloaden duurde iets langer. Bijna 3 uur mee bezig geweest, maar wel het programma op de computer kunnen zetten.
's avonds hebben we oud en nieuw gevierd met David en Eveline en nog 2 andere nederlanders uit Utrecht(die zijn na 5 weken India nog een weekje in Goa beland voor ze weer naar NL vertrekken. Bij het hotel was het eten goed, maar wat het muziekaanbod betreft leek het wel of we in een bejaardentehuis terecht waren gekomen (eigenlijk niet veel anders dan de andere keren dat er live muziek was!). Wij richting Boomerang gelopen, een strandtent waar meer jongeren zijn. We hadden van de Utrechtenaren (goed volk!!!) lichtgevende armbandjes gekregen die je ook om je nek kon doen enzo. We waren in het donker dus een bezienswaardigheid op het strand. Echt goed zag het er uit.
Het was er al behoorlijk druk en ze hadden dansbare muziek. Met een biertje erbij was het helemaal goed. Voor de Indiers ben je een bezienswaardigheid op zich wanneer je gaat dansen, maar met toezicht van Dick konden Eveline en ik gewoon ons gang gaan. Een paar keer kwamen de jongens te dicht bij, maar dan hebben we ze weggestuurd.
Natuurlijk kwam vaak de vraag: Where are you from? Om Gijs (die we in Allepey hebben ontmoet) te volgen hebben we “Liechtenstein” gezegd. Dat zorgde voor verwarring omdat nietmand weet waar het ligt. Om de boel nog gortiger te maken hebben we een heleboel onzin bedacht om te vertellen over Liechtenstein:
Iedereen danst op blote voeten omdat zo het contact met de muziek en de aarde beter is (resulteerde in een groot aantal indiers die die volgden, hoe raar ze het ook vonden;
De hoofdstad van Liechtenstein is Pinokkio, omdat die daar geboren is;
Dat er in Liechtenstein 500.000 mensen wonen en dat iedereen elkaar daar kent.
Te laat komen in Liechtenstein zorgt voor problemen. 5 minuten te laat restulteerd in een grote boete en meer dan een half uur te laat bezorgd je een gevangenisstraf (vonden ze ook heel raar!!!), maar iedereen vertrouwd elkaar dus 100 %. De Indier tegen wie we dit vertelde zei zelf dat geen enkele Indier te vertrouwen is en dat je altijd op moet passen > bedankt voor de tip!!!
Rond 12 uur bleek dat de klokken hier in India niet helemaal gelijk lopen, want in 5 minuten tijd werd er op verschillende plaatsen met vuurwerk gestard. Beetje verwarrend maar wel weer grappig. Het vuurwerk was niet zo bijzonder, met kerst zag het er beter uit.
10 minuten geen muziek resulteerde in het vertrek van veel Indiers (wat precies de bedoeling was van de Boomerang) en toen volgde nog een selectie door het personeel. Uiteindelijk bleef er niet veel over maar het was wel gezellig. Rond een uur of 2 vertrokken richting hotel en onderweg hebben we onze armbandjes aan de mannen gegeven op het strand. Helemaal blij werden ze ervan, als kleine kinderen. In de shack waar we overdag vaak liggen was nog een flink dansfeest aan de gang. We hebben de jongens (bediendes) daar en de baas van de shack even happy new year gewenst en daar nog even verder gedanst. Weer veel belangstelling van de jonge mannen (niet echt fijn trouwens) en met een paar jochies van 6-8 jaar gedanst. Die vonden het wel helemaal stoer. Rond 3.30 vertrokken naar het hotel, nog even een colaatje gedronken en toen lekker naar bed. Leuke sms-jes gehad zagen we toen we terugkwamen op de kamer. Bedankt allemaal!!! 4.30 uur slapen, het is een goed begin van het nieuwe jaar geweest!!!!

Happy New Year allemaal!!!


Dinsdag 1-1-2008 dag 176:
De Nieuwjaarduik heeft pas rond 13 uur plaatsgevonden maar hij was heerlijk verfrissend na een kort nachtje slapen en toch nog wel behoorlijk duf. Verder op het strand een dutje gedaan, vers fruit eten, met gerrit zijn body-board probeerd de golven te besurfen.
's avonds nog de pa's en ma's gebeld voor het nieuwe jaar. Daarna gegeten bij Goodman (restaurant) waar op dinsdagavond altijd karaoke is. (jaja, ik weet dat 30 juni 2007 eigenlijk de laatste keer zou zijn dat ik me eraan schuldig maakte, maar helaas, ik kon met niet inhouden :)
Rond de klok van half 1 lekker gaan slapen.

Woensdag 2-1 dag 177:
Moe moe moe. Zouden dat de naweeen zijn van de afgelopen dagen? Eerst om half 10 wakker maar besloten me toch nog maar om te draaien. Uiteindelijk kwamen we rond half 12 het bed uitrollen. Lekker hoor! de laatste dag aan het strand in Goa. Raar om hier morgen weer weg te zijn na dit (te) lange verblijf. We hebben nog maar een keer geplonsd, beetje over de golven surfen, fruitsalade en een drankje.
We hadden ook de was laten doen vandaag dus bij terugkomst in de kamer was dat klaar. Ook klaar voor vertrek dus. Vanavond nog een lekkere steak eten met de andere nederlanders ter afscheid van Goa en dan is het goed geweest hier.

Donderdag 3-1 dag 178:
Op tijd uit bed, boodschappen doen voor de treinreis en rond 14 uur zijn we naar het station gegaan. Veel te vroeg daar natuurlijk, maar ja, te laat komen is ook zo wat.
De trein vertrok rond 16.05 in plaats van 15.40, maar er stond een lekker briesje op het perron dus dat was ok. In de trein zaten niet veel toeristen, bij ons in de coupe een stuk of 6 met ons. Verder weer veel druktemakende indiers die vanuit Goa terug naar huis gingen.
Een vader en een meisje zaten vlak bij ons en tegen de tijd dat ze uitstapten (rond een uur of 11 's avonds) begon ze gezellig te kletsen. Op de valreep vroeg ze nog of we niet mee naar haar huis gingen en of ze ons emailadres mocht hebben. Grappig.
Verder nog zitten kletsen met 2 Brazilianen die in India een yoga-cursus gingen doen en in China zou hij vanaf september zijn master in acupunctuur gaan halen. Leuke mensen en gelukkig helemaal niet zweverig. Rond 24 uur gaan slapen, lag een beetje anders omdat we de bedden in het gangpad hadden. Dan hobbel je net iets anders met de treinsbewegingen mee dan dat je op de andere bedden ligt.

Vrijdag 4-1 dag 179:
Een ADHD-familie die vlak bij ons lag begon rond 6 uur al flink te rommelen en zenuwachtig heen en weer te lopen. Vader, moeder en een zoon. Rond 6.30 zaten ze startklaar voor vertrek. Bleek later dat ze pas om 7.40 uitstapten. En bedankt he! Rond 8 uur kwamen wij op ons station aan en gingen op zoek naar een rikshaw. 150 RS, 100 RS, nou mooi niet. Het hotel had gezegd dat we voor 40 RS bij het hotel zouden moeten kunnen komen. Even doorlopen en toen zagen we een pre-payd stand voor de rikshaws. Daar lukte het voor 43 RS in totaal. Ja, dat komt meer in de buurt. Eenmaal in de rikshaw zei de jongen dat voor de tassen nog 10 RS per stuk moest worden betaald. Mooi niet! Ik zei dat we dat hadden gevraagd en dat dat niet zo was. Dick verloor even zijn geduld en maakte de jongen duidelijk dat hij maar tegen de politie moest zeggen hoe het zat, dan zouden we wel zien!. Geen kik meer gegeven die gast. Toen we in de buurt van het hotel kwamen wist hij de weg niet, dus wij met plattegrond erbij en hij vragen aan verschillende mensen. Uiteindelijk gevonden. En, nooit meer over die 20RS gehoord voor de tassen.
Het hotel is basic maar best schoon en is bijna in het centrum van de stad. 20 minuutjes lopen en je bent bij de winkels etc. Er zijn hele grote shoppingmalls in Bangalore, maar wat er te koop is is niet helemaal onze stijl. Beetje rondhobbelen, happie bij de Mc Donalds en op zoek naar een apotheek om onze voorraad aan malariatabletten uit te breiden. Dit is gelukt. Lariam is te koop voor 1 euro per stuk tegen 3 of 3,5 euro in Nederland. Het eerste verdiend dus. Ze moesten wel besteld worden, na 18 uur zouden ze bij de apotheek zijn. 's middags zijn we nog een dutje gaan doen in de kamer. We waren gesloopt van een nachtje treinen (is meestal het geval ondanks dat je kunt slapen).
Rond 19 uur richting apotheek om de pillen op te halen en daarna door naar een restaurant. In het restaurant aangekomen bleek het een erg sjieke bedoening te zijn, maar goed, we werden in ons travellers- kloffie toegelaten. (voor de zekerheid maar wel even het menu gechecked, voor het geval het echt schreeuwend duur zou zijn, maar het alles viel mee). Het restaurant was op de 13e verdieping van een winkelcentrum, waar je binnen kon zitten maar ook was er een buitenterras met prachtig uitzicht over de stad. We besloten om met een dekentje om buiten te gaan zitten (jaja, het was 23 graden en dan met een beetje wind...... voor ons koud nu we steeds de temperaturen van 33 graden gewend zijn geweest).
Het begon al goed. De als pinquins uitziende obers (erg netjes dus) zeiden dat er BELGISCH BIER was. We schrokken er bijna van :) Wat een aangename verassing. En, hoewel we het thuis eigenlijk nooit drinken, hebben we dus lekker aan een Chimay trippeltje gezeten. Nou, dat kon al niet meer kapot eigenlijk. Later bleek ook het eten echt buitengewoon lekker te zijn. We hadden helemaal het gevoel van uit eten. Hoewel we dit natuurlijk iedere dag doen, was dit een gedenkwaardig avondje voor ons.

Zaterdag 5-1 dag 180: Vanmorgen ging om 6.50 uur de wekker. Bijna klaar voor vertrek (ff wassen enzo) en rond 7.05 uur stonden we bepakt buiten. Rikshaws waren op dit uur nauwelijks te krijgen, dus zijn we met de taxi naar het station gegaan. We hebben net op de computer een beetje zitten hartenjagen en nu dus het dagboek schrijven. We komen onze tijd wel door. 8.20 vertrokken uit Bangalore en rond 14.45 uur zullen we in Chennai aankomen.(vanuit de trein geschreven).
Kwamen rond 15 uur aan, dus van vertraging was niet echt te spreken. Met rikshaw naar hotel gegaan en ingechecked voor 2 dagen. Morgenavond vertrekken we om 22 uur naar het vliegveld, dus dan is het wel lekker dat je nog even je spullen op de kamer kunt laten, douchen, dutje etc.
We zijn de buurt even gaan verkennen. India op zijn Indiaas! En, in het straatje waar we zitten stikt het van de rikshawrijders die je vertellen dat je hotel volgeboekt is en die je continue aanspreken. Even geld gepind om de laatste dagen door te komen en toen op zoek naar iets eetbaars. Nou, dat was nog moeilijk. De stad is zoals gezegd echt indiaas: druk, vies, veel arme en gehandicapte mensen. Eigenlijk een beetje deprimerend, net waar we India voor uit willen. Tja India: you love it or you hate it...... Nou is haten een groot woord, maar we willen wel door, verder naar Z-O Azie.
Nog even geprobeerd om de vlucht van 7-1 om 2.10 's nachts te verzetten naar 6-1 dezelfde tijd, wat zou betekenen dat we vanavond hier al weg zouden gaan. Helaas, volgeboekt. Vlucht voor overmorgen wel meteen bevestigd (iets wat je hier met internationale vluchten eigenlijk altijd moet doen).
Na een heerlijke (ahum) Indiaase maaltijd voor ruim 2 euro (met drinken erbij) op zoek naar iets leuks en gezelligs. De lonely planet heeft ons uiteindelijk gebracht naar Mocha, een hippe koffietent in de stad waar je, zo bleek later, ook erg lekker kunt eten. Gaan we morgen doen dus. Een capuchino en een Irisch Coffee en we zijn op tijd naar de kamer gegaan.
Wat nog wel grappig was zijn de reclameborden die je hier langs de weg ziet. Zo is er een advertentie voor een musical die “Pirates of de Curry Beans” heet en een reclame van een makelaar waarop een dure Lexus-auto te zien is, helemaal ondergepoept door vogels met als onderschrift “Birds don't give a shit about you luxury car, make sure you have a house with a roof for you car”. Wel grappig dus.
Morgen lekker uitslapen, vanavond nog even een koude douche (die heb je hier in Zuid-India eigenlijk alleen maar) en een filmpje kijken. Waarschijnlijk wordt het, geinspireerd door het reclamebord, Pirates of the Caribean.

Dit was het weer voor deze week. Een paar foto's van Fort Cochin, Kerst in Goa en stationsplaatjes bijgevoegd. Tot de volgende keer weer. Veel liefs, Dick en Irene

p.s een paar foto's van Fort Cochin, Kerst in Goa en een paar reis-plaatjes bijgevoegd.
xxx