Adelaide Hills

Lieve allemaal,

Hier weer en updeet uit het verre Australie. Het weer heeft niet heel erg meegezeten voor ons: Nat! Voor Australie is het goed, dus we kunnen ermee leven.
Na het bezoeken van familie, musea, stadten etc. zijn we weer naar het "platte land". Jullie horen vanzelf weer van ons.
Liefs en veel leesplezier
Dick en Ireentje

Maandag 28 april dag 298:
's morgens naar Seppelt Winery in Seppeltfield geweest. We hebben een rondleiding genomen door deze wynery. Het ging voornamelijk over het ontstaan van het bedrijf en de rest van de familiegeschiedenis, maar aangezien het de 1e winery in de omgeving was (1851) wel interessant. We zijn in kelders geweest die 4000 of meer vaten bevatten. Het grootste gedeelte van de productie is port, sherry, muscatwijn en Tokay. We hebben een portje geproef en ook een muscatwijn. Deze ook gekocht, erg lekker.
's middags wilden we naar een “showtje” gaan met 28 collies die schapen drijven. Helaas hing er bij het hek een bordje dat de eigenaar niet lekker was, dus het niet doorging. We zijn doorgereden naar Jacob's Creek, een andere winery. We kennen deze wijn vanuit Nederland en het was dus leuk om daar te gaan kijken. We hebben (laat) gelunchd met een flesje wijn en een grazing plate (hapjes). Erg lekker. Rond een uur of 16.30 uur weer terug op de camping. Een medekampeerder had een vuurtje gemaakt en het was al snel druk rond het vuur. Beetje zitten kletsen met verschillende mensen. Rond 20 uur vertrokken de 1en al naar de caravan, 10 minuten later de rest en wij en nog 1 setje hebben het (verkleumd van de kou) tot 23 uur uitgehouden.....

Dinsdag 29 april dag 299:
Rond 8 uur uit bed, eten, boeltje pakken en op naar Adelaide. Daar aangekomen hebben we wat platte-gronden gekregen van de omgeving. We maakten kennis met de buren op de camping die een hele mooie en nieuwe Maui Camper hadden. Het bleek dat de mensen Duits waren maar wij spraken hen in het Engels aan. Toen vroeg de man (een jaar of 60 oud) waarom we geen Duits spraken tegen hem. We zeiden dat Duits een stuk lastiger is voor ons om te praten dan Engels (Wat we de afgelopen maanden steeds hebben gedaan). De man we eigenlijk een beetje kwaad en zei dat het door de oorlog kwam dat we geen Duits WILLEN praten. We hebben hem meteen even duidelijk gemaakt dat wij niks met de oorlog van doen hebben en kapten het af. Hij was blijkbaar gefrustreerd, zei dat hij toen hij 12 jaar was in nederland was uitgescholden voor Rotmof.... Tja, zeiden wij, rot voor je, maar nogmaals... wij hebben niks met de oorlog van doen.... Rare kennismaking.......
We hebben Hanny en Pieter teruggebeld (hadden ze gemist doordat we bij het kampvuur zaten gisteravond). We dachten eigenlijk dat ze nog aan hun vakantie bezig waren, maar ze waren toevallig met een tussenstop thuis. Pieter gaf ons het adres van een tandarts omdat Dick zijn stifttand los was gaan zitten de laatse week. We dachten het stukkie “even” te lopen, maar het was toch nog wel een eindje. Omdat we dachten dat de praktijken misschien voor lunch dicht zouden gaan zijn we bij een tandarts onderweg naar binnen gestopt. De mensen waren erg vriendelijk en Dick kon gelijk geholpen worden. Stifttand eruit, foto gemaakt, boel een beetje schoongemaakt en de tand weer in het cement gezet. De tandarts merkte op dat bij het bijten dat zijn ondertanden de achterkant van de stifttand raakten. Heeft het een beetje bijgeschaafd. Op de terugweg zijn we naar de kapper gegaan. Een duur grapje in vergelijking met Azie natuurlijk, maar ze hebben het prima gedaan en hebben alle 45 minuten in de stoel gezeten. Bakkie koffie erbij enzo. Op de terugweg naar de camping langs het winkelcentrum gelopen om bloemen te kopen voor tante Joke waar we 's avonds op visite gaan. We hebben een heeeel eind gelopen. (Dachten dat alles dichter bij was, de tandarts, waar alles mee begon...flinke oefening gehad dus!)
Rond 17.30 kwamen Hanny en Pieter ons ophalen en zijn we naar Campbelltown gereden waar tante Joke woont. We aten een stamppot met worst (Nederlandse geuren, mmmmm). Na het eten kwam Dick zijn neef Harry nog langs. We hebben zitten kletsen, het over de familiereunie van de de Rooijen (sept. 2007) gehad waar Hanny, Pieter en Harry waren geweest. Het was heel gezellig. Rond 23 uur zijn we weer naar huis gegaan...

Woensdag 30 april dag 300 :
We hadden het een beetje laat gemaakt gisteravond door het nakeuvelen over het familiebezoek. Werden rond een uur of 9 wakker, douchen, eten en op pad. We zouden Harry rond een uur of 11/ 11.30 in het Rumdell winkelcentrum zien. We willen kijken of er geen andere/goedkopere manier is om te internetten en we hebben een ander pre-paid iets nodig voor het mobieltje. 2X bellen met de andere en je $30 is op. Eerst een bakkie koffie bij de Starbucks en met Harry gekletst over zijn bezoek aan Nederland en wat hij gezien had. Daarna op pad naar de telefoonwinkels. We willen ook nog stevigere schoenen hebben (we hebben de zware bergschoenen in Bangkok naar huis gestuurd). Harry weet de winkels. Het blijkt nog een heel karwei om schoenen te vinden voor Irene (zou bijna zeggen “zoals altijd”). Maat 42 (er genoeg) bestaat hier niet. Eigenlijk is het de US maat 10,5, maar die verkopen ze bijna nergens. Aan het einde van de middag gaan we terug naar de 1e winkel die Harry ons aanwees en slagen we alle 2. Gelukkig. We gaan nog naar de Biebliotheek om daar de email (Gratis) te checken en daarna lopen we via de rivier terug naar de camping. Eigenlijk zijn we te laat gaan lopen, de laatste 10 minuten zijn in het donker. Gelukkig zijn we er bijna. Even eten, drinken, potje kaarten. We proberen pa en ma de Rooij te bellen met ons “goedkope overseas-accoutn”, maar dit levert (weer) problemen op. We besluiten even snel met ons mobieltje te bellen. 's avonds wordt het weer kouder en gaat het weer regenen (overdag is het overwegend zonnig geweest). We gaan lekker naar binnen en

Donderdag 1 mei dag 301:
Erg lekker geslapen vannacht. We worden rond een uurtje of 9 wakker en de zon schijnt. Gauw uit bed om wasjes te draaien. Rond een uurtje of 12 op pad, richting de tandarts. We kwamen erachter dat we een speciaal formulier in moesten laten vullen door de tandarts om de kosten van de verzekering vergoed te krijgen. Daar aangekomen nam de vrouw van de tandarts de spullen aan. Vanmiddag kunnen we terug om het op te halen. Daarna naar de supermarkt om wat eten te kopen. Als we terug zijn bij de camping is het bijna 2 uur. We besluiten om niet meer op pad te gaan vandaag, gaan rond 16 uur de papieren ophalen. Zo is een dag al bijna weer voorbij.


Vrijdag 2 mei dag 302:
Een dag is hier zo vol. Na een rustige opstart (zoals iedere dag) gaan we met de bus naar de stad. Het is niet ver om te lopen (half uur) maar het regent weer eens en niet zo zuinig. Zo schijnt de zon en doe je je fleece uit, zo regent het keihard. In de stad gaan we naar het South Australisch Museum. We gaan eerst bij de Aborigenal-afdeling kijken. Daar weten we nog eigenlijk weinig vanaf. Het is een mooie tentoonstelling, er zijn filmpjes te zien van hoe de mensen jaagden in de jaren '30 en '60. Daarna lopen we naar een stuk waar zoogdieren uit alle werelddelen zijn opgesteld. We zien dat er een expositie is van foto's die beoordeeld zijn voor een award georganiseerd door o.a. National Geographic en BBC. We kijken onze ogen uit en zijn zo meer dan een uur binnen. Prachtige foto's hebben we gezien van landschappen en dieren. We kunnen er ook nog wat van leren want onder de meeste foto's staan de specificaties van de foto. Komende dagen oefenen dus...

Zaterdag 3 mei dag 303:
Een onrustige nacht. We horen rond een uur of 2 “Sleng Beng” (zo wordt hier het geluid van de schuifdeuren van de campers genoemd welke wij hebben). De buurman (loopt meestal op zijn blote voeten rond, verder kunnen we er niet echt hoogte van krijgen) is druk bezig om zijn schoenen en sokken uit te doen en gaat douchen. Ondertussen begint de buurvrouw “What's Going On” te lallen
(kan het geen zingen noemen, het deed zelfs Irene pijn aan haar oren!) van de 4 Non Blonds. Dit gaat maar door en door. De buurman komt teurg van zijn nachtelijke douchegebeuren maar het gaat gewoon door. Aan de geur rondom de camper te ruiken is er het een en ander opgerookt....... Gelukkig stopt het rond een uur of 3. Pfff.
Na een beetje buurten met onze gezellige duitse buurjongen (jaar of 20 en alleen op pad, super gezellig en staat gelijk zijn Chingis Khan boek af als hij hoort dat we in Mongolie zijn geweest) eten we wat en gaan afwassen. De buurjongen moet ergens nog een dvd gaan branden. Wij zeggen dattie dat op onze computer kan doen. Superblij is hij ermee, kletst nog wat in de rondte. Als de dvd gelukt is is hij zo blij dat hij iets wil teruggeven (vergeet w.s. Dattie het boek al heeft gegeven :) ) Hij zegt dattie niet zoveel heeft, maar als we willen kunnen we wel wat suiker krijgen......Nee hoor, dat hoeven we niet. (zie je wel, we hebben geen hekel aan duitsers!!!)
Hanny en Pieter komen ons rond 10 uur ophalen voor een dag touren in de omgeving. Superdeluxe om meegenomen te worden naar de hot spots van Adelaide. Als eerste gaan we naar Cleland Conservation Park waar we een dierenpark bezoeken. We hebben geluk. We zien kangaroe’s, Wallibi's, Wombats, Tasmanian Devils, heeeeeel veel verschillende vogels en nog soorten van kruising tussen kangeroe's en ratten (buideldieren), stekelvarken-achtige beesten en jawel, Koala's.. We gaan met een koala op de foto, nemen foto's van andere koala's. Hanny spot nog een wallibi met een kind in de buidel (staat natuurlijk op de foto!!!). Verder nog veel andere beesten gezien, prachtige foto's gemaakt. We lunchen, kijken nog in het reptielenhuis met gevaarlijke en minder gevaarlijke slangen en hagedissen en stappen dan in de auto om het uitzicht over de Adelaide Hills te bekijken vanaf Mount Lofty. Hanny en Pieter vertellen ons veel over de omgeving, de eerste jaren nadat de migranten hier kwamen etc. Het uitzicht is niet helemaal helder maar we hebben geluk met het weer en kunnen in het warme zonnetje lekker genieten. Vanuit de botanische tuin hebben we nog zicht op een ander gedeelte van de Adelaide Hills. Daarna rijden we door naar Hahndorf, een toeristisch plaatsje (het druipt ervan af) maar het ziet er gezellig uit. In een leuk restaurantje ontmoeten we Harry (neef van Dick) en zijn vrouw Conny. We drinken een bakkie, eten Cones (?sorry als we het verkeerd schrijven) met oh zo slecht door de “jam” en de slagroom die erop gaat, maar daardoor oh zo lekker :) Gezellig kletsen over vanalles en nog wat.
We kopen (op jacht naar echte hagelslag van de Ruyter)echte Hollandse dropjes. Helaas hebben we de hagelslag niet gevonden :( Komt nog wel, zeker in Tasmanie maken we een grote kans. Volgens Harry zijn daar ook de echte mora-kroketten... mmmmm van Mora!
We rijden door de Hills terug naar Adelaide, naar het huis van Hanny en Pieter. Daar zijn we deze week al langs gereden. Het is een prachtig huis in een prachige wijk. We kunnen onze email even checken, kopieren wat foto's voor Hanny en Pieter en als Tante Joke komt MSN-en we met pa en ma de Rooij.
We hebben heerlijk gegeten, bakkie koffie gedronken, familiefoto's bekeken etc. Het was supergezellig en we zijn verwend door de familie Hoogenhout/Lammersma hier in het verre Australie......