laatste dagen Australie

Lieve allemaal,

Hier ons laatste bericht uit Australie. Vanavond vliegen wen naar Singapore waar we midden in de nacht aankomen. Jaja, het reizen gaat weer beginnen.
Hier onze updeet van deze week die we bij Jenny, een nicht van Dick, en haar man in Perth hebben doorgebracht.
Veel leesplezier weer en tot volgende keer.

Veel liefs, Dick en Irene

Maandag 25 augustus dag 417:
Na een nachtje lekker slapen rond 8.30 uur uit bed, ontbijten en we vertrekken voor de laatste lange kilometers door het Australische land. De omgeving waar we doorheen rijden is sinds gisteren al afwisselender geworden, heuvelachtiger, meer en meer bloemenvelden en groener. Fijn om te zien na al
die weken door dor landschap (wat zeker ook zijn charme heeft, maar genoeg is genoeg!)
Rond 13 uur gaan we nog voor de laatste keer tanken, eten we wat en rijden we door richting Kingsley, een wijk ten noorden van Perth.
Onderweg komen we langs een orchideeen kwekerij. Daar gaan we maar even een kijkje nemen. Echt nederlands (denken we) om een bloemetje mee te nemen als je bij iemand op bezoek gaat. We vinden een mooie, pakken hem in en gaan verder.
We hebben al tegen Jenny gezegd dat we het wel zullen vinden, en dat is na 1x vragen dan ook het gevel. We verbazen ons weer over hoe groen de grote steden in Australie gehouden worden. De straten zijn breed, de huizen en tuinen groot, veel bomen en groen te zien dus.
Jenny is niet thuis als we aankomen maar de buurvrouw verteld ons dat ze er binnen 5 minuutjes weer zal zijn. Dat is ook zo.
Jenny laat ons het huis zien, we moeten maar doen alsof we thuis zijn. Al snel is dit ook het geval. Heerlijk om weer in een echt huis te zijn, een echte keuken, lekker bed, badkamer (we hebben er 1 toebedeeld gekregen. In Australie is het heel gewoon dat een huis 2 badkamers heeft!!!).
We drinken een bakkie koffie in de tuin, hetis heerlijk weer, ondanks dat het hier het einde van de winter is.
We ontmoeten Jenny's man Peter 's avonds. In verband met een verkiezingsstrijd (ongeveer net zoals in Amerika) heeft hij het erg druk. We kletsen gezellig over van alles en nog wat en het thuisvoelen gaat steeds beter :) We hebben elkaar veel te vertellen, kennen elkaar eigenlijk niet maar het voelt heel vertrouwd. Fijn.

Dinsdag 26 augustus dag 418:
Na een nachtje lekker slapen in een echt bed kunnen we 's morgens onder onze “eigen” douche. Geen slippers, gewoon op het toilet zitten etc. etc. Dat hebben we gemist tijdens onze kampeeravonturen hier in Australie. Als we op email kijken zien we dat Liesbeth en Riccardo (waar we in aug. 2007 in China op bezoek zijn geweest) een baby'tje hebben gekregen; Gabriel. GEFELICITEERD!!!!!
Na het ontbijt gaan we een toertje door de stad doen. De 1e stop is bij het verkiezingskantoor van Peter. We maken kennis met David, de zoon van Peter en Jenny en een collega in de campagnestrijd. Jenny legt nog meer uit over hoe en wat van de verkiezingen. We vinden het bijna jammer dat we hier op 6 september niet meer zijn om de verkiezingsdag zelf mee te maken. Daarna gaan we richting de Muzz Buzz. Dat is een drive-tru koffie zaakje in een andere wijk van de stad. We maken foto's, drinken een heerlijk bakkie en gaan door naar de bezichtiging van het huis van Daniel, een andere zoon. Als we daar weer vandaan komen gaan we langs Joanna, een dochter die een eigen Apotheek en drogist heeft. We maken gelijk van de gelegenheid gebruik om de voorraad medicijnen met een pilletje aan te vullen. We komen erachter hoe ondernemend deze tak van de familie is!!!
Daarna gaan we op weg naar de stad. We gaan langs de rabobank om daar onze internetbankier-apparaatjes op te halen. De man achter het loket weet ervan. Er hangt al weken een papier met de info dat wij langs komen en waar de apparaatjes liggen. Het blijkt geen open filiaal te zijn, er is bijvoorbeeld ook geen geld daar verteld de meneer, maar het is een afdeling speciaal voor de boeren. In Australie gebruiken ze ook helemaal niet dit systeem van telebankieren. Wij leggen een beetje uit hoe het werkt als de man en een andere vrouw erom vragen. We bedanken hen hartlijke, maken nog een foto (tja, het is toch vakantie) en besluiten Rosanna (onze Rabo-connectie in Nederland) een mailtje sturen om haar te bedanken voor het opsturen en te zeggen dat het aangkomen is.
We lunchen in een toeristisch straatje waar veel zakenlui voorbij komen die ook lunch hebben. Altijd leuk, mensen kijken. Na de lunch gaan we op zoek naar nog wat t-shirtjes (hier hebben ze de maten waar wij in passen, niet in Azie waar we ons over een week zullen begeven), gaan naar een boekwinkel en winnen nog wat informatie in over lenzen voor de fotocamera. Dan is het al bijna 15.30 uur en gaan we terug naar huis. 's avonds moet Jenny weg en Peter is nog steeds aan het werk. Wij kunnen lekker even internetten, bellen naar Carola en Heidi en als Peter thuis komt kletsen we elkaar weer de oren van het hoofd.
Als het dan tegen 23 uur is zijn we allemaal moe en kruipen lekker ons bedje in.

Woensdag 27 augustus dag 419:
Zowaar een uur langer geslapen dan “normaal”. We ontbijten, bellen apollo over de claim die we hebben neergelegd m.b.t. Alle onkosten die we gemaakt hebben en de vergoeding die we voor al het gedoe willen hebben. Hier zijn we gisteren ook al mee bezig geweest en 2 weken geleden en....maar het wil niet erg opschieten.... Dan gaan we met de trein de stad in. Wij zijn stadters van het 1e uur en willen eigenlijk ook nog naar het museum, maar na een paar uurtjes rondlopen (het is nog steeds heerlijk weer) en lunchen op een terrasje in de zon, lopen nog wat rond. Geen museum van binnen gezien, niks gekocht maar toch lekker bezig geweest. De apollo belt nog terug om te zeggen dat ze een minimale vergoeding geven voor al de ellende die we hebben gehad. We beraden ons erop of we wel of geen andere stappen zullen ondernemen.....
Thuis drinken we koffie met Jenny in de tuin, kijken we foto's van Nepal, Tibet en China, eten heerlijke lasagne, kijken foto's van Jenny en Peter en zijn vanavond in de rust-mode; dagboek bijwerken, boekje lezen. Morgen weer een dag...

Donderdag 18 augustus dag 420:
Vandaag een trutdagje gehad maar uiteindelijk toch productief bezig geweest. Vast wat informatie inwinnen op internet over Maleisie, de camper gewassen van binnen en van buiten, daarna boodschappen gedaan en toen aan het eten begonnen. Zo was er al weer bijna een dag voorbij. 's avonds hebben we een film gekeken (dr. Doolittle 3; erg grappig) en daarna naar bed. We slapen heerlijk in “onze eigen slaapkamer”. Het is soms wat frisjes, voornamelijk omdat Dick het liefst alle dekens heeft en niks voor Irene overlaat. Als Irene de dekens weer terug heeft afgepakt, erop gaat liggen en geen vin meer verroerd, dan gaat het weer prima! :)

Vrijdag 29 augustus dag 421:
Vandaag helpt Dick Jenny met het huishouden (jaja, na 14 maanden niet stofzuigen o.i.d. Gaat het nog prima!) en Irene maakt vast het eten klaar voor vanavond.
We krijgen een telefoontje van Apollo waarin we een bedrag aangeboden krijgen ter compensatie van de geleden schade met de Apollo, (dagen niet kunnen reizen, dingen niet kunnen zien, kosten die we hebben gemaakt etc.) waar we de afgelopen dagen en weken al over aan het bellen en mailen zijn geweest.
Vandaag melden ze ons dat ze met een schamele 365 dollar over de brug komen, echt TE weinig. Maar, we zijn klaar met al dat leuren en bellen. We hebben de mensen van Apollo al doorgegeven dat wij zeker geen positieve reclame voor hen gaan maken, gezien hoe alles is gegaan. Daar waren ze even van onder de indruk, maar de 365 dollar is alles waar ze mee komen. We laten het erbij, zijn er moe van.
Met betrekking tot Apollo: Wat ons betreft is het geen aanrader om in Australie (en misschien ook wel Nieuw Zeeland) een camper te huren bij Apollo. Wij hebben slechte ervaringen met hoe het personeel van de “helpdesk” ons te woord heeft gestaan, leugens de wereld in heeft geholpen en zich er niets van aantrekken dat de spullen die ze verhuren niet geschikt zijn voor dit doel. Een onderhoudt met de directeur van de organisatie wordt vermeden, hij zou in Europa zijn. Dat men in Europa gewoon de beschikking heeft over email en telefoon, dat wordt vergeten. Jammer maar helaas, voor ons nooit geen apollo meer.
We hebben aangeboden om Peter te helpen op zijn verkiezingskantoor met het inpakken van brieven. Nadat we van Dick tips hebben gekregen hoe het lekker snel gaat (hij kan het weten!) gaan we van start. Brieven vouwen 1e slag, brieven vouwen 2e slag, enveloppen openmaken, brieven + notepads in de enveloppen doen en in een andere fase worden de enveloppen gesloten. Rond 17 uur houden we het voor gezien. Als we naar huis rijden komen we zowaar in een file terecht (dat betekend in australie over een kilometer of 5 langzaam rijden!!). Thuis wordt het eten verder afgemaakt en kunnen we aanvallen. Een dag echt gewerkt; dat is lang geleden. Jaja, we kunnen het nog. Dat is een geruststelling. Peter nam vanavond nog meer brieven mee van het kantoor, eigenlijk enveloppen die uitgesorteerd en gestempeld moeten worden. Omdat we hier nog geen lijn in hebben ligt al snel de helft van het huis vol met “straatjes”. Tegen 23.30 uur zijn we zover dat we een deel hebben opgeruimd en een plan van aanpak hebben voor morgen. Lekker slapen

Zaterdag 30 augustus dag 422:
Na het ontbijt proefpakken we onze rugzakken. Omdat we met low coast carriers reizen (in dit geval Tiger Airway's) mogen we maar 15 kg meenemen. Omdat er onderweg toch weer het e.e.a. is aangeschaft (maar ook weggedaan) moeten we even kijken hoe de stand van zaken is. Van de familie de Vogel (Waar we mee hebben gereisd in Mongolie) hebben we het handigheidje overgenomen om je kleding in “cubes” te stoppen. Die zorgen ervoor dat je kleren netjes bij elkaar blijven. We hebben er in Perth nog wat bijgekocht. Ze zijn hier goedkoper dan in Europa en in Azie hebben ze ze helemaal niet. Dit maakt het pakken ook wat makkelijker. Ook hebben we vandaag nog een wasje gedraaid zodat alles lekker fris meekan. Ondanks dat het de een na laatste dag van de winter is (voor Nederlanders is dit te vergelijken met een mooie voorjaars of najaardag) kunnen we de was lekker in het zonnetje buiten hangen.
Als dit gedaan is gaan we de campervan terugbrengen naar Apollo en rijden we door naar Kings Park. Dit is een park dat uitkijkt over de stad en de rivier en het meer erin. We picknicken er, liggen even lekker in het zonnetje, kletsen wat en lopen dan nog wat rond door het park. Er staan prachige wilde bloemen in de botanische tuinen, we komen langs een fluistermuur, een eeuwig vuur ter nagedachtenis aan de gevallenen in de 1e en 2e wereldoorlog en langs een monument voor de slachtoffers van het Bali bombardement een paar jaar geleden.
Als we terug naar huis rijden begint de lucht wat te betrekken maar we houden het doorg (gelukkig, de was hangt nog op). Wasje opvouwen, tas inpakken, en een bakkie thee en we gaan weer aan de slag met de enveloppen die op ons liggen te wachten. Na 2,5 uur hebben we alles gestempeld en uitgesorteerd. Hard gewerkt!
Als Peter thuiskomt eten we lekker en kletsen na met een kaasplankje. Waarschijnlijk de laaste voor de komende 3,5 maand dus.... bijna alles op (ohhh, slecht maar heeeeeerlijk!).
Nog even het dagboek bijwerken en de foto's uitzoeken en dan de boel vanavond of morgen op internet voor onze trouwe lezers (we vinden het fijn om te lezen dat de zondagmorgeneditie, voor de NL-ers dan) met open armen ontvangen wordt :)