Varanasi
Door: dick en irene
Blijf op de hoogte en volg Dick en Irene
29 Oktober 2007 | India, Vāranāsi
Vervolg 27-10 dag 112:
We zijn zoals beloofd de stad in gegaan. De toeristische trekpleister hier is een bezoek aan de heilige rivier de Ganges, ook wel Ganga genoemd door de Indiers.
Na een bezoek aan het moslimgebied met zijn zijdeweverijen waren we even de weg kwijt. Geen idee meer waar we zaten in de smalle steegjes van de stad. Rikshawrijders willen je overal wel naartoe brengen, maar als je niet weet waar je bent, weet je ook niet welke prijs je af moet spreken voor een ritje. Besloten om bij een winkel met herenkleding om hulp te vragen. Ze konden ons zeggen waar we waren en hielden een rikshawrijder aan om ons naar de Ghat's (de crematieplaatsen aan de Ganges) te brengen. Na een flinke trap (het was een ongemotoriseerde rikshaw) kwamen we bij de Ghat's.
Natuurlijk werden we meteen heel vriendelijk aangesproken door jongeren die OF hun engels willen oefenen OF op een of andere manier aan je willen verdienen. Vriendelijk maar resoluut good bey gezegd. Vervolgens begint een oude man Dick zijn hand te masseren. Ja, zijn zoon doet de massages eigenlijk, een eindje verderop. “No, thank you sir, i don't want a massage” > Please my son is very good, come and look” > No, thank you sir, i don't want a massage” > yes, but it's just over there, please come and see” > Sir, for the last time, I DON'T WANT A MASSAGE, AND PLEASE GIVE ME BACK MY HAND!!!!” En dat deed hij, grrrr. Eindelijk, we konden weer verder.
Langs de ganges is het een zooi. Er zijn maar weinig schone plekken en meestal stikt het er van de mensen. De wat kleinere Ghat's zijn niet zo druk. Daar wassen mensen zich en doen ze de was.
Aangekomen bij 1 van de 2 burning Ghat's (waar ze de crematies doen) was het een drukte van jewelste. We werden meteen aangesproken door de “beheerder” van de Ghat die met hele verhalen je tijd komt verdoen. Na veel aandringen liet hij ons eindelijk alleen. Ondertussen had hij al wel veel verteld over de rituelen die rond de dood en de crematie worden gehanteerd.
ALS JE GEEN ZIN HEBT OM E LEZEN OVER DE CREMATIES EN RITUELEN: GA VERDER MET LEZEN NA DE DUBBELE LIJN:
Zo worden 6 'soorten' mensen niet gecremeerd:
kinderen onder de 10 jaar
leprosen
overleden zwangere vrouwen
Albino's
holy men (de sadu's; mannen vaak in het oranje of wit gekleed met lange baarden en -gele- strepen op hoofd en armen.
Al deze mensen zijn al “schoon” en hoeven hiervoor niet meer gecremeerd te worden.
Ze worden na hun overlijden aan stenen gebonden met touwen en met een speciale boot naar het midden van de Ganges gevaren en daar tot zinken gebracht.
- Mensen die door de cobra zijn gebeten worden ook niet gecremeerd.
Rijke mensen en mensen bij wie hun dood voorzien wordt, worden naar het Hospice gebracht om hun dood af te wachten. Het Hospice is omringt door rook van de Ghat's, waar de cremeties 24 uur per dag door gaan. Voor hun dood krijgen de mensen nog heilig water uit de Ganges te drinken. Hiermee start het reinigen van de ziel. (volgens ons ga je er alleen maar eerder dood van...)
Wanneer iemand oveleden is wordt door de familie hout gekocht en naar de Ghat gebracht. Het lichaamkomt ook die kant op en wordt door een zoon gewassen in de Ganges. Wanneer er geen zoon in de familie is doen andere mannelijke familieleden dit.
Het vuur wordt ook aangestoken door een zoon. Vrouwen zijn verboden op de Ghats. Ze huilen na het overlijden en dit zorgt ervoor dat de ziel van de overledene niet naar Nirvana kan gaan.
Daarbij, wanneer vroeger mannen overleden, mochten de vrouwen niet hertrouwen. Dit betekende dat ze een arm en hopeloos bestaan tegemoet gingen. Dit, en het verdriet, zorgde ervoor dat sommige vrouwen zich op het vuur stortten (Dick meent ooit gelezen te hebben dat dit eigenlijk ook wel verwacht werd...)
De mensen die wel gecremeerd zijn branden op de houtstapels ongeveer 3-4 uur. Het hout wat gebruikt wordt is teakhout. Dit kost behoorlijk veel geld. Sandlewood wordt door de hogere kasten gebruikt. Aan hout is ongever 300 kg nodig. Na de crematie blijven van mannen de borst en van vrouwen de heupbeenderen over. Die worden de Ganges ingeveegd, net als de asresten.
Het laten zinken van de mensen en kinderen gaat met een flink stuk steen, maar zoals we vanmorgen zagen raken de touwen weleens los, we zagen het lijkje van een kind van een jaar of 3-4 drijven. Niet echt lekker om te zien.
Wat er verder aan en op de Ganges gebeurd:
Verder worden dode dieren ook in de Ganges gedumpt. Koeien, geiten, honden, alles. Dit hebben we vanmorgen ook mogen aanschouwen, een hond dreef in het water.
De Ganges wordt door de Hindu's gebruikt om hun leven te “zuiveren”. Dit doe je door middel van een (liefdst) dagelijks bad in de Ganges. De Geest wordt zo gezuiverd. De mensen die zeep gebruiken zuiveren puur hun lichaam
Ook wordt de was gedaan door (meestal) mannen. Ze soppen en slaan de doeken uit op stenen. Hoe vuil het water ook is (wel voor te stellen na het lezen van voorgaande), zo schoon worden de witte doeken en andere kleding.
Ondanks deze “vervuiling” van de Ganges door badderaars, crematies en het dumpen van van alles en nog wat, blijft de rivier Heilig voor de Hindu's. Onbegrijpelijk eigenlijk. (echt stinken doet het trouwens niet, maar ik denk dat westerse mensen na een duik in het water binnen de kortste keren het ziekenhuis kunnen bezoeken.
Genoeg over het cremeren. Het was heel indrukwekkend om te zien, om stil van te worden. Onbegrijpelijk voor ons maar mooi om te zien hoe in andere culturen met de dood wordt omgegaan.
's avonds hebben we een boottocht over de Ganges gemaakt. Er werden rituelen met gebeden, trommels en vuur gedaan. Veel mensen bij elkaar, “publiek” dat klapt en alles intens beleeft.
Na het zien van dit alles door de choas (super veel verkeer, auto's, brommers, lopers, rikshaw's, koeien, geiten, ezels en honden en dat alles opgezweept door keiharde India's muziek i.v.m. Festival) weer terug naar het hotel wat werkelijk een oase van rust is in een buitenwijk. We zijn blij dat we hier even bij kunnen komen van de belevenissen.
Verder zaterdag i.v.m. Dick zijn verjaardag, de wederzijdse ouders gebeld. (tja, als ze ons niet bellen.......:) ) De lijn was erg goed, fijn om “de oudjes” weer even te horen..
(verder iedereen bedankt voor de sms-en, de mailtjes en de e-cards, hartstikke leuk!)
Zondag 28-10 dag 113:
Vanmorgen was het weer vroeg dag 5 uur. Weer op naar de Ganges. Omdat we gistermiddag de Ganges vanaf de oever hebben bekeken en 's avonds vanaf het water, was het tijd om bij opkomende zon naar de activiteiten op en aan de Ganges te kijken.
We hebben prachtige foto's kunnen maken en kijken naar veel badderende mensen. Erg mooi om te zien in het ochtendlicht.
Omdat we het “tourtje” voor niet teveel bij het hotel hebben geboekt werden we daarna na een tempel in het Universiteitsgebied van Varanasi gebracht. Niet echt indrukwekkend. Daarna zijn we nog naar een andere tempel gegaan. Ook niet echt spectaculair, maar goed.
Dit alles mede omdat we een super narcistisch gids bij ons hadden (zei dat hij een priester is, dat iedereen nooit meer een andere gids wil dan hij, hij je 'helpt' als anderen je geld af willen trochelen, maar verder allen maar praat over dat hij uit een hoge Kaste komt en hij en zijn familie geld genoeg heeft. Dat hij alleen maar geld krijgt van “happy tourists” en dus alleen maar zuiver geld heeft.) Jajajajajajaaaaaa, hou nou maar eens op met je gez**k, ik wil niks meer horen.)
Dan maar een andere strategie als je merkt dat de goede man toch geld wil van jou, “happy tourist”;
“So priest, you are a good man?!” > “Yes, i am, i am priest, i help people” > (mooi zo, denk ik dan) >
“i am a nurse...........” (man stil......) > “oh.... you help people?... that is allso good......:(” (gelukkig, uitgel*lt)
Inmiddels hebben we in die paar dagen India wel gezien dat niemand te vertrouwen is. Als mensen tegen je gaan praten, dan willen ze iets. Als ze vriendelijk lachen zit er meestal ook iets achter.
Als je voor een rikshaw een prijs afspreekt, krijg je onderweg te horen dat zijn rechterbeen wel goed is,maar zijn linker been niet. Dat zijn vader en moeder dood zijn en dat hij alleen met zijn zus is overgebleven. (allemaal van 1 rijder...) Dit alles zorgt ervoor dat hij aan het einde van een rit een “Bakshees” (of je het zo schrijft??) vraagt, bedelgeld.
Je hard in een paar dagen al af, wuift eerst vriendelijk maar resoluut de mensen weg, meestal lukt dit niet totdat je “No is No” zegt of zelfs de rikshaw wegduwd... Moe wordt je ervan....Jammer.
Door het busje hebben we ons af laten zetten bij het station voor treinkaartjes naar Agra. De gewenste datum, de 30e lukte niet. De 29e wel. We vertrekken morgen om 5.20 pm voor een 12 uur (hopelijk) durende rit naar Agra. Omdat het toch nog festival-seizoen is hier hebben we besloten om vooraf een hotel te boeken. (lang leve skype).
Vanmiddag nemen we nog een massage en vanavond gaan we weer lekker eten. Dick zijn favo is de Thali en Irene gaat voor de chicken Tikka (jajaj, en nog steeds niet ziek geweest pfff gelukkig maar!)
Vanavond zetten we dit bericht op de site met wat foto's erbij, ook van het hotel.
Wat we zien is dat steeds de foto's dwars door elkaar op de site komen, maar al met al geeft het een goede impressie van wat we hier zien..)
Ons volgende bericht komt dus uit Agra, de stad van de Taj Mahal. Hopen hier ook mooie foto's te kunnen maken.
Tot de volgende keer dus maar weer enne, heel leuk om al jullie reacties steeds te lezen, we kijken er naar uit.
Liefs, Dick en Irene
Varanasi, India
We zijn zoals beloofd de stad in gegaan. De toeristische trekpleister hier is een bezoek aan de heilige rivier de Ganges, ook wel Ganga genoemd door de Indiers.
Na een bezoek aan het moslimgebied met zijn zijdeweverijen waren we even de weg kwijt. Geen idee meer waar we zaten in de smalle steegjes van de stad. Rikshawrijders willen je overal wel naartoe brengen, maar als je niet weet waar je bent, weet je ook niet welke prijs je af moet spreken voor een ritje. Besloten om bij een winkel met herenkleding om hulp te vragen. Ze konden ons zeggen waar we waren en hielden een rikshawrijder aan om ons naar de Ghat's (de crematieplaatsen aan de Ganges) te brengen. Na een flinke trap (het was een ongemotoriseerde rikshaw) kwamen we bij de Ghat's.
Natuurlijk werden we meteen heel vriendelijk aangesproken door jongeren die OF hun engels willen oefenen OF op een of andere manier aan je willen verdienen. Vriendelijk maar resoluut good bey gezegd. Vervolgens begint een oude man Dick zijn hand te masseren. Ja, zijn zoon doet de massages eigenlijk, een eindje verderop. “No, thank you sir, i don't want a massage” > Please my son is very good, come and look” > No, thank you sir, i don't want a massage” > yes, but it's just over there, please come and see” > Sir, for the last time, I DON'T WANT A MASSAGE, AND PLEASE GIVE ME BACK MY HAND!!!!” En dat deed hij, grrrr. Eindelijk, we konden weer verder.
Langs de ganges is het een zooi. Er zijn maar weinig schone plekken en meestal stikt het er van de mensen. De wat kleinere Ghat's zijn niet zo druk. Daar wassen mensen zich en doen ze de was.
Aangekomen bij 1 van de 2 burning Ghat's (waar ze de crematies doen) was het een drukte van jewelste. We werden meteen aangesproken door de “beheerder” van de Ghat die met hele verhalen je tijd komt verdoen. Na veel aandringen liet hij ons eindelijk alleen. Ondertussen had hij al wel veel verteld over de rituelen die rond de dood en de crematie worden gehanteerd.
ALS JE GEEN ZIN HEBT OM E LEZEN OVER DE CREMATIES EN RITUELEN: GA VERDER MET LEZEN NA DE DUBBELE LIJN:
Zo worden 6 'soorten' mensen niet gecremeerd:
kinderen onder de 10 jaar
leprosen
overleden zwangere vrouwen
Albino's
holy men (de sadu's; mannen vaak in het oranje of wit gekleed met lange baarden en -gele- strepen op hoofd en armen.
Al deze mensen zijn al “schoon” en hoeven hiervoor niet meer gecremeerd te worden.
Ze worden na hun overlijden aan stenen gebonden met touwen en met een speciale boot naar het midden van de Ganges gevaren en daar tot zinken gebracht.
- Mensen die door de cobra zijn gebeten worden ook niet gecremeerd.
Rijke mensen en mensen bij wie hun dood voorzien wordt, worden naar het Hospice gebracht om hun dood af te wachten. Het Hospice is omringt door rook van de Ghat's, waar de cremeties 24 uur per dag door gaan. Voor hun dood krijgen de mensen nog heilig water uit de Ganges te drinken. Hiermee start het reinigen van de ziel. (volgens ons ga je er alleen maar eerder dood van...)
Wanneer iemand oveleden is wordt door de familie hout gekocht en naar de Ghat gebracht. Het lichaamkomt ook die kant op en wordt door een zoon gewassen in de Ganges. Wanneer er geen zoon in de familie is doen andere mannelijke familieleden dit.
Het vuur wordt ook aangestoken door een zoon. Vrouwen zijn verboden op de Ghats. Ze huilen na het overlijden en dit zorgt ervoor dat de ziel van de overledene niet naar Nirvana kan gaan.
Daarbij, wanneer vroeger mannen overleden, mochten de vrouwen niet hertrouwen. Dit betekende dat ze een arm en hopeloos bestaan tegemoet gingen. Dit, en het verdriet, zorgde ervoor dat sommige vrouwen zich op het vuur stortten (Dick meent ooit gelezen te hebben dat dit eigenlijk ook wel verwacht werd...)
De mensen die wel gecremeerd zijn branden op de houtstapels ongeveer 3-4 uur. Het hout wat gebruikt wordt is teakhout. Dit kost behoorlijk veel geld. Sandlewood wordt door de hogere kasten gebruikt. Aan hout is ongever 300 kg nodig. Na de crematie blijven van mannen de borst en van vrouwen de heupbeenderen over. Die worden de Ganges ingeveegd, net als de asresten.
Het laten zinken van de mensen en kinderen gaat met een flink stuk steen, maar zoals we vanmorgen zagen raken de touwen weleens los, we zagen het lijkje van een kind van een jaar of 3-4 drijven. Niet echt lekker om te zien.
Wat er verder aan en op de Ganges gebeurd:
Verder worden dode dieren ook in de Ganges gedumpt. Koeien, geiten, honden, alles. Dit hebben we vanmorgen ook mogen aanschouwen, een hond dreef in het water.
De Ganges wordt door de Hindu's gebruikt om hun leven te “zuiveren”. Dit doe je door middel van een (liefdst) dagelijks bad in de Ganges. De Geest wordt zo gezuiverd. De mensen die zeep gebruiken zuiveren puur hun lichaam
Ook wordt de was gedaan door (meestal) mannen. Ze soppen en slaan de doeken uit op stenen. Hoe vuil het water ook is (wel voor te stellen na het lezen van voorgaande), zo schoon worden de witte doeken en andere kleding.
Ondanks deze “vervuiling” van de Ganges door badderaars, crematies en het dumpen van van alles en nog wat, blijft de rivier Heilig voor de Hindu's. Onbegrijpelijk eigenlijk. (echt stinken doet het trouwens niet, maar ik denk dat westerse mensen na een duik in het water binnen de kortste keren het ziekenhuis kunnen bezoeken.
Genoeg over het cremeren. Het was heel indrukwekkend om te zien, om stil van te worden. Onbegrijpelijk voor ons maar mooi om te zien hoe in andere culturen met de dood wordt omgegaan.
's avonds hebben we een boottocht over de Ganges gemaakt. Er werden rituelen met gebeden, trommels en vuur gedaan. Veel mensen bij elkaar, “publiek” dat klapt en alles intens beleeft.
Na het zien van dit alles door de choas (super veel verkeer, auto's, brommers, lopers, rikshaw's, koeien, geiten, ezels en honden en dat alles opgezweept door keiharde India's muziek i.v.m. Festival) weer terug naar het hotel wat werkelijk een oase van rust is in een buitenwijk. We zijn blij dat we hier even bij kunnen komen van de belevenissen.
Verder zaterdag i.v.m. Dick zijn verjaardag, de wederzijdse ouders gebeld. (tja, als ze ons niet bellen.......:) ) De lijn was erg goed, fijn om “de oudjes” weer even te horen..
(verder iedereen bedankt voor de sms-en, de mailtjes en de e-cards, hartstikke leuk!)
Zondag 28-10 dag 113:
Vanmorgen was het weer vroeg dag 5 uur. Weer op naar de Ganges. Omdat we gistermiddag de Ganges vanaf de oever hebben bekeken en 's avonds vanaf het water, was het tijd om bij opkomende zon naar de activiteiten op en aan de Ganges te kijken.
We hebben prachtige foto's kunnen maken en kijken naar veel badderende mensen. Erg mooi om te zien in het ochtendlicht.
Omdat we het “tourtje” voor niet teveel bij het hotel hebben geboekt werden we daarna na een tempel in het Universiteitsgebied van Varanasi gebracht. Niet echt indrukwekkend. Daarna zijn we nog naar een andere tempel gegaan. Ook niet echt spectaculair, maar goed.
Dit alles mede omdat we een super narcistisch gids bij ons hadden (zei dat hij een priester is, dat iedereen nooit meer een andere gids wil dan hij, hij je 'helpt' als anderen je geld af willen trochelen, maar verder allen maar praat over dat hij uit een hoge Kaste komt en hij en zijn familie geld genoeg heeft. Dat hij alleen maar geld krijgt van “happy tourists” en dus alleen maar zuiver geld heeft.) Jajajajajajaaaaaa, hou nou maar eens op met je gez**k, ik wil niks meer horen.)
Dan maar een andere strategie als je merkt dat de goede man toch geld wil van jou, “happy tourist”;
“So priest, you are a good man?!” > “Yes, i am, i am priest, i help people” > (mooi zo, denk ik dan) >
“i am a nurse...........” (man stil......) > “oh.... you help people?... that is allso good......:(” (gelukkig, uitgel*lt)
Inmiddels hebben we in die paar dagen India wel gezien dat niemand te vertrouwen is. Als mensen tegen je gaan praten, dan willen ze iets. Als ze vriendelijk lachen zit er meestal ook iets achter.
Als je voor een rikshaw een prijs afspreekt, krijg je onderweg te horen dat zijn rechterbeen wel goed is,maar zijn linker been niet. Dat zijn vader en moeder dood zijn en dat hij alleen met zijn zus is overgebleven. (allemaal van 1 rijder...) Dit alles zorgt ervoor dat hij aan het einde van een rit een “Bakshees” (of je het zo schrijft??) vraagt, bedelgeld.
Je hard in een paar dagen al af, wuift eerst vriendelijk maar resoluut de mensen weg, meestal lukt dit niet totdat je “No is No” zegt of zelfs de rikshaw wegduwd... Moe wordt je ervan....Jammer.
Door het busje hebben we ons af laten zetten bij het station voor treinkaartjes naar Agra. De gewenste datum, de 30e lukte niet. De 29e wel. We vertrekken morgen om 5.20 pm voor een 12 uur (hopelijk) durende rit naar Agra. Omdat het toch nog festival-seizoen is hier hebben we besloten om vooraf een hotel te boeken. (lang leve skype).
Vanmiddag nemen we nog een massage en vanavond gaan we weer lekker eten. Dick zijn favo is de Thali en Irene gaat voor de chicken Tikka (jajaj, en nog steeds niet ziek geweest pfff gelukkig maar!)
Vanavond zetten we dit bericht op de site met wat foto's erbij, ook van het hotel.
Wat we zien is dat steeds de foto's dwars door elkaar op de site komen, maar al met al geeft het een goede impressie van wat we hier zien..)
Ons volgende bericht komt dus uit Agra, de stad van de Taj Mahal. Hopen hier ook mooie foto's te kunnen maken.
Tot de volgende keer dus maar weer enne, heel leuk om al jullie reacties steeds te lezen, we kijken er naar uit.
Liefs, Dick en Irene
Varanasi, India
-
29 Oktober 2007 - 09:35
Talitha La Grand:
Hey, weer kei leuk om weer een verslag van jullie te lezen. Het is niet te geloven wat jullei allemaal al hebben mee gemaakt!!
Groetjes Talitha -
29 Oktober 2007 - 10:26
Anja&dj:
Inderdaad mooi die culturele verschillen, je moet er ook niet aan denken dat in India mensen begraven zouden worden met die grote hoeveelheid mensen, de hoge temperatuur en slechte hygiene, naast aspecten vanuit het geloof. Het is jammer dat jullie de Indiase bevolking niet vertrouwen. Wij hebben juist erg goede ervaringen met Indiase zakenlui onderweg, maar ja, dat is ook een andere bevolkingsgroep dan die jullie schijnen tegen te komen. Je bent in India en ook in andere ontwikkelingslanden wel een lopende portefeuille en als het geld dan naar ze toekomt.... -
29 Oktober 2007 - 10:37
Thijs.:
Zo dat was weer een mooi verhaal, jullie maken daar wat mee, ik zou er niets van moeten hebben al die smeerboel.Prettige busreis en laat je niet afzetten. Als ik jullie zelf bel via skype, moet ik dan jou mobiel nr. bellen dat je in Nederland had???
Pa.
-
29 Oktober 2007 - 18:02
Klara:
Ik zie twee gezonde lachende mensen,ziet er voor ons dus goed uit!Badderen in de Heilge Ganges zie ik niet zitten,de doche thuis lijkt me beter.Het wandkleed en wat andere mooie dingen uit Azie gezien,de marionet met twee gezichtjes zijn wat mij betreft aandoenlijk.De gebedsmolen heel mooi,misschien kun een keer uitleggen wat daar de beboeling van is,iets degrlijks als een rozenkrans of zo,uiteraard met Hindoe betekenis.DE handelgeest zit goed in je,toch iets in je van mijn pa,hoewel jou pa er ook wat van kan!De foto's van het hotel zou mij ook wel lokken een volgende keer misschien ook iets van de binnen kant?
Dat is het voor nu,straks een poosje jengelen zoals we dat vroeger noemden,ook daar zijn altijd wel mensen die naar jullie vragen.
Van iedereen de groeten en dikke kus van ons. -
30 Oktober 2007 - 15:33
Ma+pa De Rooij:
Bedankt voor dat leuke telefoongesprek van zaterdag.Ja Ireentje, als Mozes niet naar de berg komt,komt de berg wel naar Mozes.(een oud spreekwoord.)Die geiten die geofferd worden,wat wordt daar verder mee gedaan? Of hebben jullie er onderweg nog een stukje van mogen proeven.Bij die Indiase rivieren kan je gerust goed uitkijken,want voor dat je er erg in hebt lig je op de B.B.Hoeveel kerken en tempels hebben jullie al bezocht? Gaan jullie niet eens een poosje logeren bij die leuke kale monniken? We hebben weer genoten van dit mooie verslag,en de mooie foto's. We kijken er iedere keer weer naar uit.Ja jongens,zoveel is er bij ons niet te beleven. Maar het is wel goed zo.Dus bedankt weer,Zorg goed voor elkaar.Wij denken en praten veel over jullie,en wensen jullie een fijne tijd toe. Groeten en :Hou-doe ! -
30 Oktober 2007 - 19:07
Heidy:
Hey, zoals vanmiddag "gezegd" komt het pakket jullie kant op. Lekkere dropjes.........
Heb net op het gemakkie jullie lange verhalen is gelezen en zoals altijd hebben jullie weer veel meegemaakt.
Leuk ook even al die foto's erbij, hebben we er ook even beeld bij!!
Groeten van ons allemaal en weer een dikke kus xxx
Heidy en de rest -
31 Oktober 2007 - 19:30
ANJA PEURSEM:
TJONGE,WAT EEN WERELD VAN VERSCHIL,DIE FOTOS VAN JULLIE HOTEL EN DE FOTOS LANGS DE GANGES,HEEL INDRUKWEKKEND OM TE LEZEN HOE ZE DAAR MET HUN OVERLEDENEN OMGAAN,JULLIE VERSLAG HEEFT BIJ MIJ EEN ENORME INDRUK ACHTERGELATEN,EN IK HEB T NIET EENS ZOALS JULLIE IN T ECHT GEZIEN.
WAT TRIEST,ZO'N KINDERLIJKJE DAT LANGSDRIJFT.
GROETJES ANJA -
01 November 2007 - 05:46
Job En Janny:
Heel herkenbaar die frustratie van al die mensen die wat van je willen. Vermoeiend. Vreemd genoeg went het op den duur en lukt negeren op een gegeven moment steeds beter. Wat wij prettig vonden om resoluut te zeggen (als negeren niet wilde...) was zoiets als "no means no, also in Varanassi/delhi/etc. Have a good day."
Iets totaal anders: gaan jullie ook naar Pushkar? De Pushkar Camel Fair is namelijk binnenkort en is de moeite waard als je kamelen ook maar ietwat facinerend vind.
Groetjes en oh... Limca's in dat hete weer... jummie! -
05 November 2007 - 19:24
Margreet:
in Amerika had ik zeer veel vrienden uit India
zodoende staat India ook al 17 jaar op mijn verlanglijst, maar na het lezen van jullie verslag ben ik er niet al te enthousiast meer over
wat een gigantisch groot hotel hadden jullie trouwens in Varanasi -
07 November 2007 - 18:23
Marina:
Hoi Dick & Ireen,
Alles oke daar? We volgen jullie op de voet, geweldig hoor.
Ze vragen nog steeds naar Dickie hoor, je bent nog niet vergeten.
Geniet en we wachten weer op jullie volgende berichten.
Robert & Marina -
08 November 2007 - 13:31
Ma-Pa-Werkendam.:
Maandag 5november hebben wij jullie kaart van de Mount Everest gekregen.Hij heeft er ongeveer een maand over gedaan,dan gaat E-mailen heel wat vlugger.We vinden het erg fijn om elke keer jullie belevenissen te lezen.Ireen je bent geweldig er is een schrijfster aan je verloren gegaan.Maar wie weet wat er in de toekomst nog gaat gebeuren?Iedere dag kijken we even of er weer een berichtje is.Gisteren had ik al een berichtje gestuurd.maar ik was vergeten om op verzenden te klikken.Dat heb je met die beginnelingen,daarom geeft pa meestal een reactie.Veel liefs en tot de volgende keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
