6 t/m 8 juli 2007; Rusland, St. Petersburg

Hallo > zdrast-vuy-te <

Hier ons eerste berichtje van onderweg. Er is al heel wat te melden kunnen we wel zeggen.
Nadat we de dag ervoor hadden besloten om eerder te vertrekken, zijn we vrijdag eerst op pad gegaan met de pa's en ma's en tante willie en wel naar Eindhoven.
Om 14 uur begon daar mijn diplomauitreiking voor het HBO-V. Het was allemaal goed geregeld, koffie vooraf, corsage opgespeld en vast een beetje kletsen met medestudenten en (ex)collega's.
De middag werd aan elkaar gepraat door een docent, deed het gezellig en met humor. Dat is dus al goed. De uitreiking van de diploma's volgde nadat door iedereen de eed (belofte van geheimhouding) was afgelegd (mag ik dit nu wel zeggen dan??).
Aangezien ik op meisjesnaam geregistreerd sta op school was het even wachten tot ik mijn diploma kon halen. Eerst heb ik bij Nancy haar verpleegkundigespeld opgespeld. Joehoe, een eerste mijlpaal! Eindelijk was ik aan de beurt, Nancy speldde bij mij mijn speld op en toen mocht ik mijn diploma in ontvangst nemen. Nou ja, dat dacht ik. Wat bleek......... In plaats van mijn voorletters (IJ.D) goed te schrijven, stond er nu op de papieren IJ.D.J. .J>>>>>>>> een hele vreemde constructie dus. Helaas helaas, ik moet wachten op nieuwe exemplaren, want de tenaamstelling moet wel goed zijn natuurlijk.
Inmiddels ging de klok richting 15.45 uur en was het tijd om te vertrekken richting het station. Ondanks de "Tom Tom" van mijn vader, zijn we er toch gekomen!!! Pfff. Treinticket kopen en naar het perron. Hele aanhang mee, dat was lief, maar maakte het afscheid er op dat moment niet makkelijker op. Jaja, er is een traantje gevloeid, wel 5!!! Tot die tijd had ik het nog "recht" kunnen houden. Hop hop, snel de trein in, laatste zwaai en een laatste snik, mijn tissues uit de rugzak gehaald, paar keer flink adem halen en... op naar Brussel.
Eenmaal onderweg waren we blij en opgelucht, maar ook moe en we vonden het onwerkelijk dat we nu ineens onderweg waren. Dit was het moment waar we dus 1,5 jaar naartoe hebben geleefd. Op dat moment werden we ons bewust van hoe moe we eigenlijk waren. al die maanden van voorbereidingen, afstuderen, de laatste week nog het megagoede afscheidsfeest, huisje ontruimen etc...... Maar... een heel goed gevoel.
In Brussel naar het Ibis hotel gegaan, wat gegeten en een biertje gedronken ter ere van mij diploma. Gezellig en rond 22.30 uur naar bed! Pfff, moe moe moe, en geslapen als roosjes.
De volgende morgen naar het vliegveld. Het was druk, inchecken duurde lang en wat bleek, de bagagebanden waren stuk. Ja hoor, hebben wij. (we hoorden dat de mensen van de bagage de dag ervoor hadden willen staken; nu staakten alleen de banden. De rugzakken (in knalgele flightbags gehuld) moesten ergens langs een kant blijven staan. Nog even gewacht op een kruier, maar die zagen we zo snel niet. "het zou vast goed komen".
Op naar de paspoortcontrole en de douane. Alles oke.
We konden rond 10.45 uur aan boord. Daar hoorden we dat er nog gewacht moest worden op 30 st. bagage en daarom zouden we later dan 11.05 vertrekken. 11.35 uur was het zover. Hup, naar Rusland!!! Lekkere stoelen in het vliegtuig moet ik zeggen, lekker zacht en heel veel beenruimte. De "service" was B-light, dat betekend dat je geen maaltijd of drinken krijgt maar dat je dat moet kopen. Dit verklaarde de goedkopen ticket's. Geen probleem hoor, wij gaan onderweg!!!
Na een goede vlucht landden we na ongeveer 2.45 uur in St Petersburg.
Onderaan de vliegtuigtrap en in het gebouw werden we "verwelkomd" door een soort "starsisters". (helaas geen foto van gemaakt, maar hoogblonde meisies die wat betreft make up de hele DA leeg hadden geroofd en een blik in ogen die op onweer stond! Wij lachen!! hahaha)
Eenmaal daar naar de douane, entree- en exitformulieren invullen. helemaal goed. Hop naar de bagageband. Wachten wachten. Tja, je raad het al... geen bagage...Grr.
Formulieren invullen, tot 2x fout! ja hoor, zet het er dan duidelijk neer.
Door de "green chanel" (bleek een 2 meter lang gangetje te zijn waar je toch perse door moest) naar de "lost en Found office". Helemaal lachen. 3 chagerijnige beambten die de formaliteiten moesten afhandelen. Het duurde wel even allemaal. Ondertussen was er een russisch kind van een jaartje of 1,5 klem komen te zitten tussen de rugleuning en de zitting van een stoel. Geen beweging meer in te krijgen. De dames (moeder, tante??) geprobeert het kind te bevrijden, maar het lukte niet. Uiteindelijk, na 10 minuten, zijn een belg en wij ons er mee gaan bemoeien. Kind rechtop gezet en door de stoel heen getrokken. hehehe, dat was alles.!!! het jong stopte acuut met het zachte huilen, dus stoer was ze wel. Natuurlijk geen bedankje van de dames, maar ja, ons eerste goede ding zat erop. (we hebben eerst wel hard moeten lachen hoor, hoe ze het kind er probeerde tussenuit te krijgen en geen bemoeienis van anderen wilde.... tot we het niet meer aan konden zien dus en zelf maar aan het kind begonnen te trekken.
Nou, de formaliteiten duurden ook even, niet echt gezellig daar, dick wilde nog even zeggen dat ik jarig was die dag, maar aangezien we dachten dat dat niet in dank zou worden afgenomen toch maar achterwege gelaten....
Op naar de stad, om jawel, tandenborstels, tandpasta, onderbroeken, douchespul en dat soort gedoe te kopen. Immers, sinds ons vertek uit nederland hebben we alleen elkaar, 2 dagrugzakjes en onze backpacks. Tja, nu die laatste wegvielen, bleef er weinig over moet ik zeggen.
In de stad was het nog niet eenvoudig om een supermarkt te vinden. Bij navraag hoor je alleen: "o, i dont speak englisch". Uiteindelijk waren we rond 21 uur in het Hostel. Dat ligt in een achterafbuurtje. Inchecken en op zoek naar eten. Inmiddels was het 21.30 uur (hier, bij jullie dus 19.30 uur) en we begonnen al wat knagende magen te krijgen.
We hebben heerlijk gegeten, een pizza en Heineken; om mijn verjaardag te vieren. Daar was nog weinig van gekomen i.v.m. dat gedoe op de luchthaven enzo.
Rond 01.00 uur (wat drankjes bij een vaag "Grieks" tentje en rondlopen later zijn we naar het hostel terug gegaan. Daar was het nog een drukte van belang met joelende russen (incl. huilende baby's). We sliepen op een dorm. (kamer met 5 bedden). We hadden ons het stapelbed al toebedeeld en in 2 andere bedden lagen al mensen (ja, je gaat er ook niet zomaar bijliggen). De kamer was erg benauwd, we moesten met onze kleren aan slapen (o.a.door de afwezigheid van het pas gekochte "slaapjurkje")
Uiteindelijk sliepen we rond een uurtje of 02.00 uur).
Vanmorgen al vroeg door dick wakker gemaakt, 07.00 uur. Die wilde douchen en de spullen lagen bij mij in bed. Rond 7.45 ook maar eruit gegaan en op pad > ontbijt en op naar de stad om te bellen naar het vliegveld over de bagage en evt. kleding te kopen (gaat toch stinken als je rondloopt en slaapt in je kleren).
Eten was niet makkelijk te vinden rond 9 uur, dus op naar de Mac. Ook een internetcafe was moeilijk, bellen kon alleen met een telefoonkaart, maar niemand weet waar je die kan kopen. Er zijn ook munttelefoons, maar niemand die geld wil wisselen. Grrrr... Uiteindelijk een telefoonwinkeltje voor mob. telefoons ingestapt om te vragen voor telefoonkaarten. Hadden ze ook niet. Dick kreeg het lumineuze idee om te vragen wat een simkaart kost. Nou, " euro" Past die ook in mijn mobiel? "wil ik wel proberen".
Nou, dat was dat. Inmiddels in het bezit van een russisch telefoonnummer en we koden gaan bellen naar het vliegveld.
Ze vertelden dat onze bagage vanavond w.s. rond 19 - 20 uur op het vliegveld is. Joehoe!!!!! (met een lichte -als het maar waar is-ondertoon, dat wel).
We zijn er eerst maar een colaatje op gaan drinken...
Dick zegt dat hij de hele dagt naar zijn rugzak gaat kijken en om het uur andere kleding aandoet, om te laten zien dat we echt wel meer hebben dan wat we nu aanhebben, hahaha.
Nu zitten we dus hier, bij Cafe Max, waar ze mega veel computers hebben. ff email gechecked en de website. Leuke reacties weer allemaal, hou vol hou vol!! heel leuk om te lezen.
Straks gaan we ff met een bootje door de kanalen varen (dick zijn hobby "op vakantie") en kunnen we ff relaxen! fijn fijn fijn.
Vanavond op naar het vliegveld en hopelijk onze knalgele flightbags aanschouwen!!! Vanavond lekker douchen en slapen in een 2-pers. kamer. ook wel fijn ,zonder gesnurk van vreemden!

Ik wil iedereen nog bedankten voor de sms-jes en de emails met felicitaties! Erg lief en dat maakte de dag ook weer heel bijzonder!!!

Voor wie wil sms-en: hier ons russische telefoonnummer:
(landennummer is als het goed is +7, maar check het even)
+7 905 210 71 74

Dit was het voor nu, update van 6 t/m 8 juli; 13.00 uur
Tot de volgende keer maar weer.
Geniet(!!!!) van het zonnig weer daar (van "bevallige" nicht Anja vernomen dat de hemel is gestopt met huilen sinds wij weg zijn (mooi voor jullie, hahaha).

Liefs vanuit een halfbewolkt St. Petersburg, 24 graden,

Dickie en Ireentje