Arriving Beijing

Hallo allemaal,

Zoals jullie zien kunnen we het volgende land op ons lijstje bijschrijven. Eigenlijk dus de 4e sinds vertrek, Belgie meegerekend. Jajaja, het gaat hard.
Gisteren zijn we met het vliegtuig van Ulan Bator (of hoe je het ook schrijft) naar Peking gevlogen. Goeie vlucht, ruim 2 uur. Toch beter dan 34 uur treinen, voorals wanneer je ingewanden nog niet helemaal gekalmeerd zijn.
OP het vliegveld van Taijin (100 km ten Z-O van Peking) aangekomen, zou daar een bus klaarstaan. Nou, NOT !!! Grrrr. Heeft een Italiaan die in hetzelfde schuitje zat als wij en nog 6 anderen, nog geprobeerd te bellen naar de organisator in UB, Mongolie, maar ja, helaas pindakaas; we moesten zelf maar kijken.
Uiteindelijk zijn we met behulp van een heel zenuwachtige politie-agent (jong manneke die zo zijn best deed op het Engels) aan 3 taxi's geholpen voor 10 mensen. Die taxi's hebben ons naar het 20 km verderop gelegen Taijin-railwaystation gebracht. Dit kostte in totaal 43 yuan, dat is zoveel als....... 4 euro. Tja, dat zou aanvankelijk voor 1 taxi zijn, maar goed, die andere 2 waren ook ineens weg, zonder te betalen dus.
Het plan lag er om met z'n 10-en met de trein naar Peking te gaan. Staat daar toch een man die verzekerd dat dat n iet gaat lukken op dat uur van de dag... en later ook niet.
Bood voor ons 10-en een taxi (weer 3) aan naar Peking, 100 km verder, 1,5 uur rijden en dat voor 70 Yuan (wisselkoers = 1 euro = 11 yuan). We mochten ook in dollars betalen, gelukkig. Want ondanks het schitterende internationale mini vliegveld van Taijin, kon daar niet gepint worden. (lekker handy!)
Ff rekenen dus.... de grote baas, die zelf niet mee reed, zei dat we voor 10 dollar p.p naar Peking gebracht konden worden. Nou, dat is goed natuurlijk, voor zo'n lange rit.....
Wij passen en meten met koffers en backpacks en daar gingen we.
Lekkere auto met airco, dus alles goed. De misselijkheid was er nog een beetje, dus ik was wel blij. Het is zo'n 30 graden hier en behoorlijk vochtig, dus als je al misselijk bent......
Afijn. Na een half uur komen we in de file. Een groot ongeluk gebeurd. Jammer, airco uit, maar 3 kwartier later konden we weer onderweg.
De mannen, de 3 taxis dus, reden lekker afwisselend, wat baan betreft dan. Allen de gevarenlichten aan om in "kolone" te rijden.. van links naar rechts (lees vluchtstrook, die gebruiken ze dus ook) en dan lekker zigzaggen tussen vrachtwagens (het leek de film "speed"wel).
Eenmaal in Peking konden de mannen de weg niet vinden. Je zou denken, toch niet zo moeilijk, vlak bij het plein van de Hemelse Vrede, maar dat was te makkelijk gedacht. Communiceren met de chauffeur ging niet zo best. Zo hield ie bij hoog en bij laag vol dat niet in Peking de komende olym. Spelen zullen plaatsvinden!!! (hahaha, waar dan wel??) "No, No!" Duidelijk dus!!!
Ik denk nog, ga dan aan een inwoner van Peking de weg vragen of aan een taxichauffeur van hier, maar nee hoor. Het duurde wel 5 stops met onderling druk gewijs en geroep, voordat men tot deze oplossing kwam.
Uiteindelijk bleken we dan, na 3 keer in dezelfde straat, dat herkende zelfs Dick, toch in de buurt te zijn.
Wij eruit, laatste stukkie lopen. Oke, maar wel opschieten want het begint weer te borrelen denk ik..... En het duurde maar, warm, drukte. Zie ik op 2 meter een toilet. Gelukkig.... het 1e hurktoilet, zonder papier (maar dat had ik mee) maar met een deur... Pfff.
Nou, naar buiten. Nog steeds een gedoe met de chauffeurs over jawel... het geld.
Nee, het was geen 10 dollar p.p. (dat "dachten" wij alle 10 verkeerd). Er was duidelijk 17 dollar p.p afgesproken.... Grrrr. Dit schijnt een bekende chineese truc te zijn. Eerst iets afspreken, dan erop terug komen... lekker hoor.. Heel gedoe. Via de mobile telefoon van de chauffeur heeft Rob (je weet wel. van de fam. de Vogel uit Mongolie) zich flink kwaad gemaak naar die babbelaar die de prijs met ons afgesproken had. Uiteindelijk hebben we ge-tienen onze koffers en backpacks gepakt en zijn gaan lopen.
We liepen recht het toeristische straatje in waar we moesten zijn Hostel was al gereserveerd, dus dat was fijn, voor mijn arme lijfje met krampen en gedoe... Gelukkig zijn er in het toeristenstraatje veel openbare toiletten, die ondanks het lezen van de lonely planet, toch een openbaring waren. De nood aan de man en ik op een dames-hurktoilet met alleen maar.... schotjes ertussen. Maakt mij niet uit!! hahaha. Vuurdoop gehad.
Na 10 min. lopen arriveerden we bij ons hostel/hotel. De 2 pers. kamer in het hostel was vol. Hierdoor kregen we een luxe hotelkamer... ook goed, ik ga weer ff naar de plee.... Het is erg fijn dat we nu ff een gewoon goede kamer hebben met eigen bad/douche en toilet, tv, koelkastje etc.
We zitten hier voor 10 nachten in totaal (nog 9 te gaan dus) Hebben er eerst eens 3 nachten bijgeboekt.
Dick heeft 'het' nu te pakken. Ik ben vandaag een beetje aan het rommelen, eten opstarten, was wegbrengen, de "route" voor de komende weken met de "afspraken" die we hebben met deze en genen aan het bekijken.
Vanavond lekker minestronesoep op, jus -je erbij, cappiccinno na... kan niet beter. Zo nog wat boodschappen doen voor dick en dan lekker op tijd tukken.
Morgen zien we wel weer.

Er is een manier om goedkoop te bellen. Hij is bij pa Vos bekend (pa, misschien kan je dit ff in een reactie hieronder zetten).
ik heb nog een site gevonden:
http://www.123bel.nl/how.aspx
Verder kan er ook via skype goed gebeld worden voor ongeveer 0,017 ct. per minuut. We hebben, w.s. zal dit niet vaak meer gebeuren, telefoon op de kamer.
Het telefoonnummer is 0086-10-51 95 86 58
Zowaar ik dit typ is het 20.10 uur, dus volgens mij 6 uur later dan bij jullie (Carola, je had gelijk hoor!!!)
Rond 23 uur zullen we wel gaan slapen, 's morgens is de grootste kans ons aan te treffen op de kamer tussen 9 - 10.30 uur.
Ik zou zeggen, give it a try!
Dit was het.
De foto's, die van Mongolie, die komen nog wel, nu ff alle twee een beetje aansterken (letterlijk gaan bij-ten, de kilo's vliegen eraf, Sonja Bakker-en is er niks bij)
Veel liefs en een dikke kus
(natuurlijk ook namens Dick) Ireentje