Ole ole Nederland ole...

Lieve allemaal, hier weer een updeet uit het nog steeds zonnige maar winderige (bedoelen we ook het weer mee:) ).
We hebben een flinke afstand afgelegd nadat we 3 leuke dagen op het tallship de Alexander Steward hebben gehad. Zijn nu dus in Cairns aanbeland waar we een beetje ontregeld zijn door het kijken naar het EK voetbal op onchristelijke tijden...
Verder alles nog helemaal ok. We zijn idd bijna 1 jaar onderweg. Wat is het snel gegaan. Het lijkt voor ons helemaal niet zo lang. Raar is dat, maar de landen die we eerder bezochten lijken we een andere vakantie te zijn geweest.

Hoewel we een flinke tijd in Australie blijven (wat op zich een mooi maar een duur (na Azie, excusies zijn hier bijna onbetaalbaar voor de gemiddelde backpacker) en beslist geen avontuurlijk land in de zin van nieuwe ervaringen (het is heel westers, zoals je gewend bent uit Europa) is genieten we nog steeds van het rondcrossen in het campertje, de natuur aanschouwen, lekker op tijd naar bed, boekkies lezen, muziekjes luisteren op de ipod wanneer we geen bereik hebben met de radio. We lummelen wat aan samen en genieten bijna van elke dag. We hbben geen spijt de bestlissing genomen te hebben om er een tijdje "tussenuit" te gaan met zijn 2-en. Quality-time, that's for sure!" Dit pakken ze ons nooit meer af. We missen dingen in Nederland; bakkie bij je pa en ma, bellen met je familieen vrienden, frietje met een kroketje of een mexicano, maar internet maakt veel goed en Email zorg ervoor dat we regelmatig ook updeets hebben van "overzee". Leuk, ga zo door, foto's zijn altijd welkom (voor het geval we jullie later niet meer herkennen!!!!), dan gaan wij door met updeets van onze kant. Deal???

Nou lieve mensen, hier dus de echte updeet van deze week. Wachten weer gespannen jullie reacties af....... Toedeledokie en liefs van ons uit Nothern Queensland, Cairns

Maandag 16 juni dag 347:
Onrustig nachtje achter de rug. Er zijn veel backpackers op de camping die in 2 sessies per dag hun kuren krijgen;
Rond 17 uur wordt gestart met een onbestemd geschreeuw (soort oergeluiden zijn het),
Rond 1, 2 of 3 uur 's nachts wordt de de camping gehuld in een raar soort gegiegel en gedoe wanneer onze medetrotters thuiskomen van het stappen.
Voor ons allemaal niet echt een probleem. Dat om 17 uur duurt hooguit een uurtje (dan vertrekken de dames met drankje en al naar de badlokalen om zich op te gaan tutten). En 's nachts: dan hebben we de luxe van een camper die supergoed isoleerd tegen dit soort geluiden (als je je raampjes niet te ver laat open staan, wat we vannacht wel hadden.
We zijn maar even gaan plassen om een uur of 2, hebben nog even wat gelezen en zijn toen in slaap gevallen. Rond half 8 hebben we de camper geparkeerd en de sleutels bij de receptie gehangen. Een reparateur komt tijdens onze boottocht naar de koelkast kijken. Dat is fijn, hoeven we er verder geen rekening mee te houden.
Bepakt met 2 tasjes van de botenfirma (meer mag niet mee op de boot) en de rugzak met laptop en camera lopen we daarna naar de haven. Onderweg zien we meer mensen lopen met dezelfde tasjes. Het blijken Mark en Chantal te zijn die op een gegeven moment de plattegrond pakken om te kijken waar ze heen moeten (we horen ze nederlands praten) . Wij vragen welke boot ze zoeken en het blijkt dezelfde te zijn. Gelijk en klein voorstelrondje doen en op naar de boot.
Als we daar aankomen lopen we over de steigers naar de Alexander Steward, een tallship (zeilboot met 4 zeilen) die in de jaren 60 is gebouwd. Aan boord zijn 3 bemanningsleden: 1 kok, de schipper zelf en een all round-man. Verder zijn er naast Mark en Chantal en wij nog 10 passagiers uit Duitsland, Engeland, Israel en Schotland.
De Nederlanders mauwen er al meteen een flink eind op los (Brabants onderonsje; ze komen uit Vught). De rest moet nog even loskomen.
We varen uit nadat we wat instructies hebben gekregen en hebben lunch aan board. Na de lunch gaan we snorkellen in een baai. Iedereen krijgt een stingersuit aan (een lycra pak zoals een duikpak) tegen de kwallen die hier kunnen zitten (nu het seizoen niet) en de zelfs dodelijk kunnen zijn.
We zijn nog niet echt gewend aan snorkellen. Irene neemt een “noodle” mee, een soort stick van isolatiemateriaal waarop je blijft drijven. Het is best laag water dus voor je het weet loop je bijna tegen het koraal aan (wat niet mag/moet omdat het jaren duurt voor het weer aangroeid).
Het is zaak goed door je duikbril te kijken om te zien waar je tussen het koraal door kunt zwemmen.
Dick ligt al snel in het water en als je verder gaat dan drijf je ook hoger boven het koraal. We zijn in totaal een half uur in het water. We hebben prachtige vissen gezien, koraal en zeewier. De vissen maar ook het koraal hebben prachtige kleuren. De vissen zijn nieuwsgierig en op een gegeven moment hangt er 1 voor Irene's rechter duikbrilglas die naar binnen kijkt van “wat hebben we hier??”. Prachtig. Echt zoals je op tv bij Discovery zien. Een beetje hyper komen we allemaal het water weer uit.
Als we terug op de boot zijn (worden met een volgbootje aan land gebracht) gaan we douchen en kijken is het tijd voor koffie met iets lekkers.
We varen nog een uurtje op de zeilen. Tegen de avond worden de hapjes (gezonde en minder gezonde) aangerukt maar... we moeten even goed opletten. De engelse passagiers lijken een chonisch gebrek aan voedsel te hebben (althans, zo gedragen ze zich) en voor je het weet weet zou alles weg zijn... Het is behoorlijk koud op de boot geweest vandaag. Het is heel bewolkt en de wind is behoorlijk koud. We zitten het grootste gedeelte van de tijd na het snorkellen binnen. Rond 22 uur is het bedtijd voor de schipper en de andere 2 (zij liggen onder de tafel in de kombuis). Wij taaien ook maar af.

Dinsdag 17 juni dag 348:
Rond 6.30 uur wakker van het gestommel van de schipper. We kleden ons aan en gaan aan dek met een bakkie koffie. Het is stukken minder bewolkt dan gisteren en het is zo zonder vaarwind in de baai echt lekker. Het beloofd een mooie dag te worden. Uiteindelijk blijkt dat er bijna geen wind staat en dus varen we op de motor vandaag. We varen naar een strandje waar we kunnen lopen naar een uitzichtpunt over Whithaven beach. Het is een leuk wandeltochtje, zien nog een supergrote spin onderweg, moeren die van bladeren een pakketje maken en die naar lemon smaken als je aan hun kont likt (zo schijnt het, wij geloven het gelijk als we het horen :) ).
Het uitzichtpunt is mooi en we maken wat foto's. Als de zon schijnt is het water echt blauw en het zand superswit. We lopen weer naar beneden, lopen wat rond, zitten in het zonntje en gaan rond 12 uur weer terug. Op de boot lunchen we en varen we door naar een andere baai waar we weer kunnen snorkellen.
Het snorkellen is nog mooier dan gisteren. Het is nu veel zonniger waardoor je dieper kunt kijken en de kleuren van de vissen en het koraal zijn nog dieper. We gaan makkelijker van start dan gisteren omdat we nu een beetje gewend zijn. Ook is het makkelijker om je weg te vinden over en door het koraal doordat het tij hoger wordt. Na het snorkellen weer lekker douchen (1 minuut douches; 10 sec. “bevochigen”, water uit en inzepen en shampoo-en en daarna afspoelen voor 50 sec.). Dit alles moet in een ruimte gebeuren van ongeveer 80x80 cm. Waar daan ook een wc'tje inzit. En: het lukt hoor!!!!
We varen naar een baai en onderweg kijken we uit naar walvissen. De all-round-man op de boot heeft ze een paar dagen geleden gezien. De humpbackwhales komen naar het Great Barrier Reef om te bevallen in de winter (zuidelijk halfrond). Helaas, ondanks het afspeuren van het water zien we er geen. Dick ziet op een gegeven moment wel 2 of 3 dolfijnen in de verte. Ik en een paar anderen zien ze ook, maar daarna is er geen spoor meer van ze te bekennen.
's middags weer lekker koffie met iets lekkers (willen ze ons hier vetmesten??) en 's avonds weer snack's. Hetzelde verhaal, even bijblijven om te zorgen dat je nog iets hebt, maar verder prima.
Het eten aan boord is ook echt lekker. Voor de lunch en het avondeten komen we niks tekort.
Omdat het nog lekker is op het dek blijven we tot 22 uur 's avonds buiten. Het waait wel wat maar met jasje aan is het goed te doen. De schipper legt nog wat uit over het sterrenstelsel, de planeten. We komen erachter dat onze humor niet op 1 lijn ligt met die van de Australische schipper, maar we hebben het prima naar ons zin.

Woensdag 18 juni dag 349:
We worden weer rond 7 uur wakker (is dit nog wel vakantie te noemen eigenlijk??) en het miezert wat. Niet lekker, dus maar weer naar binnen. Het weer blijft wat af en aan aan het gaan lijkt het wel. Met de wind op de varende boot is het eigenlijk te koud voor buiten.
(Mark kan via zijn smartphone opvangen dat het Nederlands Elftal weer gewonnen heeft... leuk leuk leuk).
Rond 9 uur stoppen we bij een zandplaat waar we kunnen snorkellen. Irene voelt een lichtelijke verkoudheid opzetten dus die besluit om niet te gaan. Dick gaat bepakt met zijn snorkelgear weer in het volgbootje en duikt zo het water weer in. Er zijn daar bij het rif zeeschildpadden te zien van zeker een halve meter groot. Dick ziet er 3. Omdat het weer bewolkt is is het zich in het water wat minder maar de schildpadden trekken zich nergens iets van aan en zweven op 1 of 2 meter diepte.
's middags na het eten worden de zeilen weer gehesen en varen we terug naar Airlie Beach waar we rond 15 uur langskomen.
We hebben het prima naar ons zin gehad. 3 dagen en 2 nachten zijn lang genoeg, de groep was leuk, we hebben prachtige dingen gezien en ons prima vermaakt.
We lopen terug naar de camping, nemen afscheid van Mark en Chantal en halen de camper op. De koelkast wordt koud wanneer we hem aanzetten, dus het lijkt of er iemand aan heeft gesleuteld (achter de receptie kunnen ze het niet zeggen).
We besluiten naar Bowen te rijden, ongeveer een uurtje verderop. Daar schijnt het strand prachtig te zijn. We komen in het dorp, zien niks van het strand, maar de sfeer komt een beetje grimmig op ons over. We doen boodschappen om de koelkast te vullen, maar daarna vertrekken we weer. We rijden nog een uurtje door en dan komen gaan we van de highway af om naar een camping te gaan. Het is een oude camping maar de mensen zijn vriendelijk en alles is schoon. We eten wat (er komt een uil uit de bomen tevoorschijn die ons aandachtig bekijkt), drinken wat, skipbo-en wat en lezen nog een stukje voor om 21.30 het licht uitgaat.

Donderdag 19 juni dag 350:
We gaan op pad rond een uur of 9. Al snel komen we bij een touristinformation. We gaan eens even een kijkje nemen. We krijgen weer een hele stapel folders mee en goede tips waar wat te doen is. We rijden een stukkie verder, drinken een bakkie koffie en kijken wat we willen doen. We besluiten een route te nemen van Townsville naar Cooktown (in het hoge noorden van Queensland) en daarna via de kust weer af te zakken naar Townsville. Het is geen touristische route dus moeten we even de voorraden aanvullen. In Ayr gaan we naar de Woolworths, tanken we en gaan we op weg. De tijd gaat snel als je het naar je zin hebt, dus na weer een stuk rijden is het tijd om te eten. Er komen nog mensen aan op de motor die naar een motormeeting in Townsville blijken te zijn geweest. Ze zijn 65 en 64 jaar en rijden op een flitsend rooie motor met een aanhangertje erachter. Ze kletsen en kletsen en kletsen maar. Voor we het weet hebben we weer veel tips gekregen over wat te zien en te doen. We rijden rond 14 uur verder, nog een uurtje en vinden dan een camping. We moeten over 3 km dirtroad. Als we de highway afslaan staan er ons 2 koeien aan te kijken alsof ze water zien branden. Ze besluiten toch maar op zij te gaan.
We komen op een camping waar pauwen en kippen rondlopen. We kunnen zelf een plaats uitkiezen en de “buren” vertellen ons dat rond een uurtje of 5 de wallibi's een kijkje komen nemen. Ze komen inderdaad tevoorschijn, maar op een flinke afstand. Aangezien Wallibi's kleine kangeroe-achtige beesten zijn, zien we ze niet erg goed.
Vandaag verder een vakantiedagje houden. Het is mooi weer dus de hele dag in de camper zitten zou zonden zijn. We lezen, sorteren foto's, werken het dagboek bij (nu dus) en kijken wat ons op de route de komende dagen te wachten staat. 's avonds is het helder. Helaas is het bijna volle maan, dus kunnen we veel sterren niet zien. Door ons hernieuwde dag/nachtritme liggen we weer voor 10-en in bed.

Vrijdag 20 juni dag 351:
Om 6.15 uur worden we bijna de camper uitgerookt door de buren. Die zijn gisteravond rond 19 uur te bed gegaan en nu dus alweer wakker. Schijnbaar is het nog koud en wordt er daarom een vuurtje gestookt. Jammer dat de rook recht bij ons naar binnen komt. Snel de ramen dicht. We tukken nog door tot half 8 en rond kwart voor 9 zaten we “gewassen en gestreken” in het campertje. We rijden niet te ver vandaag, we moeten een wasje draaien en niet overal zijn wasdrogers.
We rijden eerst naar Charters Towers om wat boodschappen te doen. De diepvries doet het nog steeds goed (wonderbaarlijk maar erg fijn!) Bij de touristinformation halen we nog wat info op en kunnen we de email checken. Daarna rijden we door naar Greenvale over een outbackweg. Er is op een 1,5 roadtrain en wat caravans niet veel te zien. Verder is de weg een 1 baans weg met links en rechts grind. Als je elkaar moet passeren ga je aan de kant. Er liggen weer veel dode kangaroe’s en een wombat langs de weg en er cirkelen de grootste roofvogels door de lucht. “This is Australia” (liedje van Midnight Oil!!!)
Rond 13 uur komen we bij Greenvale aan. Er is een roadhouse waar we tanken. Om duistere redenen geeft de benzinemeter aan dat de tank bijna leeg is, maar dat kan haast niet omdat we nog maar 400 km gereden hebben op deze tank. Gelukkig zien we bij het tanken dat we geen lekkage of iets hebben maar dat w.s. De meter kapot is. Daar kunnen we nog wel mee leven (nee, even geen Apollo bellen).
De camping in Greenvale ligt naast een Rodeoplaats en de “receptie” is in een winkel die dienst doet als supermarkt, gamma enz. enz. Helaas worden er geen rodeo's gehouden het weekend, volgend jaar pas weer. We kunnen een plekje uitzoek waar we maar willen. Het is niet druk, afgezien van het gekwetter van de vogels dan. Gelukkig ( :) ; Elma, jij hebt hem door!!!) zijn hier geen kakatoe's. Inderdaad zien die er prachtig uit maar een kabaal dat ze maken!!! Hier zien we weer een paar soorten vogels die we eerder nog niet hebben gezien. Wat dat betreft blijft dit land ons verbazen, zoveel variatie...
Verder een dagje rustig aan dus. De temperatuur overdag is zo rond de 27 graden, 's nachts is het heerlijk onder het dekbedje met 12 graden.

Zaterdag 21 juni dag 352:
Vandaag reden we al rond 8.15 weg op weg naar onze volgende bestemming (waar die dan ook mag zijn). We drinken een bakkie rond 10 uur langs de weg als we al een behoorlijk stuk op semi-dirt-road hebben gereden.
Onderweg zien we soort pionnen van zand/klei lands de weg. We vermoeden al dat dit termieten-werken zijn. Als we een kleintje zien en de grote steeds groter worden, dan zien we aan de binnenkant dat de beestjes naarstig aan het werk zijn...
Rond de middag komen we in een plaatsje aan waar we broodjes kopen, op zoek gaan naar de televisie-programmering van vanavaond i.v.m. Het EK. We moeten toch maar eens kijken. De meiden van de newsagency helpen ons (zien het belang er ook van in :) ) en internetten en spitten de krant door om te kijken op welke zender het uigezonden wordt. Helaas is dit alleen maar op pay-tv in duurdere hotels en motels. Toch nemen we de gok en gaan we langs een motel. Maar helaas, om een of andere reden (de dame begon in haar uitleg ineens over een wasmachine die kapot was??? en daarom hadden ze geen pay-yv ????) konden we het daar niet zien. Na een snelle hap op weg naar Cairns via een prachige bochtige weg door de Atherton Tablelands, een bergkam met prachige tropische begroeiing waar wij van genieten als de het campertje recht proberen te houden in de bochten. Cairns is een grote stad zou je zeggen, dus daar moet het wel ergens lukken met het voetbal. Beetje gezocht, geen van de opties hadden het goede kanaal, dus zijn we naar een camping gegaan. De dame hielp ons erg bij het inchecken, maar aan een avondje Nederlands Elftal kon ze ons ook niet helpen. We hebben we internet (2 uur gratis per camper/caravan), maar daarbij blijkt later dat we geen internet kunnen kijken omdat het maximum aan downloads 50 mb is (beetje technisch, maar het komt er op neer dat dan je 2 uur in 10 minuten op is omdat het zoveel beeld binnen moet halen).
Ondertussen heeft de dame achter de balie 2 nederlanders bij ons gebracht die ook op zoek zijn naar een plaats om internet te kijken. Al snel volop aan de klets, besluiten 's avonds om naar “langs de lijn” luisteren via de computer, in de computer van de camping, dit om niemand tot last te zijn om........4.45 in de vroege morgen..... (ben je dan gek of niet?)
's avonds zien we nog een nederlander bij de telefoons staan en natuurlijk wordt er nog even gevraagd of hij wel ergens voetbal kan gaan kijken. Helaas, hij heeft nog niets gevonden. We nodigen hem uit om met ons te luisteren.
Na een gezellig avondje duiken we rond 24 uur het bedje in (beetje laat voor de grootse plannen voor de ochtend).

Zondag 22 juni dag 353:
om 4.20 uur gaat de wekker (beetje spijt hebben we wel), we kleden ons aan, zetten koffie, slepen onze stoeltje en de computer naar het computerhok en daar zit Tom al te wachten (stoer hoor!!)
We installeren de boel en gaan in een kringetje om de computer met boxjes zitten met een bakske.
Zoals bijna iedereen wel zal weten staat nederland al redelijk snel achter en doen ze er tot de laatste paar minuten over om op 1-1 te komen. Grrrr, was daar even eerder mee begonnnen, dan had je nog tijd voor een 2e doelpunt voor het einde van de officiele speeltijd.. Nou ja, wij plassen, weer installeren voor de verlening. En ja hoor, nog 2 doelpunten tegen...... Einde oefening (hoeven we komende week niet nog een keer vroeg ons bed uit voor de halve finales....) Jammer maar helaas. We pakken ons boeltje, bakken een eitje, douchen en rond 10 uur ligt Irene weer in bed voor een paar uurtjes, even bijslapen.....
Het plan om de stad in te gaan verdwijnt voorlopig even van het programma. Morgen weer een dag. Krantje lezen, bakske in de zon (de zon schijn, lucht is bijna strakblauw maar het waait erg hard; temperatuur zo ongeveer 25 graden). Beetje foto's sorteren en dagboek bijwerken, bericht op internet en verder lekker rustig aan.

Dikke kus......