Arriving Siberia

Hallo allemaal, hier een berichtje uit het warme (22 graden) en wel wat bewolkte (soms regen, grote druppels) Irkutsk. Vanmorgen om 6.45 uur local time (1.45 uur Moscow time) aangekomen na 3 dagen treinen.
Het 'inchecken' was vlekkeloos verlopen, dus dat viel al mee. Op het treinstation nog met 2 geinteresseerde russen zitten praten. Zij waren juryleden bij het parachutespringen.. gezellig. Ook nog zitten buurten met de afruimdame van de tafeltjes, jawel, in het duits. Kan je nagaan, vrienden zijn zo gemaakt....
Eenmaal in de trein bleek dat onze wagon (nr.8) van trein 2 naar Vladiwostock, redelijk bezet was door toeristen. 4 nederlanders, 3 fransen, 2 denen, een stuk of wat Engelsen en 4 russen. Een gezellig boeltje dus.
Wij hadden een 2 persoons coupe gekregen en dat was erg fijn moet ik zeggen. Geen gedoe met omkleden enzo.. luxe4 eigenlijk dus.
Snel contact onderling, iedereen met iedereen. De nederlanders waren 'maas' (nickname), Annie, Rianne en Omar. Ook was Sylvia erbij, die zat alleen in een andere coupe, maar schoof regelmatig ff aan. Gezellig. Ze staan ergens op de foto's die we zo gaan plaatsen. Verder een pikzwarte congo/fransman, zijn zwarte zoon en zijn blanke 'zoon'. (vraag me niet hoe het kan...)
De drie dagen zijn omgevlogen, veel geslapen, gegeten, wat drinken, ff naar de restauratiewagen, lezen en nog meer slapen. Dat ging goed dus.
De restauratiewagen was een verhaal apart, gerund door 3 russen, vader, moeder en dochter. Een gezellige, chaotische en onefficiente manier van werken hadden ze. maar.... heel lief.. Voor elkaar maar ook voor de toeristen. Wisten goed hoe voor anderen te zorgen, ondanks dat ze geen woord engels spraken.
Dit leidde tot hilarische tafrelen; een stelletje engelsen wilden hun watertje afrekenen. Beetje gebaren en doen, lege flesjes in de lucht. Uiteindelijk werd het door de vader begrepen, knikte hard en zei opgelucht ' Da Da:. liep naar de koelkast en haalde er nog 4 halve liters water uit voor die mensen. Omdat het zo goed bedoeld was, namen ze ze maar.
Verder hoorde we van een Italiaan in de restauratiewagen dat er onderweg bij een station, een rus 'vergeten' was. die is w.s. bij een winkeltje iets gaan kopen, de trein vertrok, die man hollen en roepen maar helaas.... w.s. staat zijn koffer over een dag of 3/4 in Vladivostock en kan hij er zelf achteraan. lachen hoor....
Gisteren met de nederlanders een gezellig middagje gehad. Het was warm in de trein, al vanaf de eerste dag. De airco was stuk, dus wij met ramen open rijden. Vooral de 1e dag in de trein wat het snik en snik heet. als de trein even stopt bij een station, dan wordt het snel weer veel warmer. Dick en ik hadden geluk dat het raam in de coupe ook open kon, dat kon bij anderen niet. (lekker als je dan met zijn vieren na drie dagen half kunnen wassen, veel transpireren, eten en drinken in de trein op elkaar zit te plakken en te stinken....)
Het was dus gezellig, beetje beppen over van alles en nog wat, biertje erbij van de provotnik (treinsteward/ess). Die was blij wat we wat afnamen..
Na een biertje of 2 werd de Vodka aangebroken door 'Maas'. ze had er ook leuke glaasjes bijgekocht. Wij, niet te flauw, geen sfeerverpesters, deden ook maar mee. Uiteindelijk na 2 vodka en 3 bier was het tijd om te gaan tukken..Pff, hakte er ff in, maarre, niet zat natuurlijk!!! Wel een onrustige nacht achter de rug, een paar lange stops en zowiezo te kort gelegen (5,5 uur) voor we werden gewekt voor het uitstappen in Irkutsk.
Na afscheid van de nederlanders en denen zijn we met de tram naar het hostel gegaan. Het hostel (Baikaler) is echt super goed, schoon en relaxed.... Precies wat we ff nodig hadden....
Vanmorgen eerst daar kunnen douchen (lekkerrrrr, na 3 dagen treinen) en wat zitten kletsen met een belg die met zijn zoon op rondreis is hier. We hebben van hen wat brood gekregen, omdat wij nog niets hadden gehaald...
Daarna bellen met de travelagency of onze treintickets voor de volgende treinreis (24e naar Ulan Bator - Mongolie -) al klaarlagen. Dit was het geval. Met de bus ophalen (want afleveren kost 10e euro; dan gaan we zelf wel ff). Zo zie je ook wat van de stad en maak je weer rare dingen mee, die onstaan door de taalbarriere. De mensen zijn hier wel erg behulpzaam en vriendelijk, maar engels kennen ze ook hier niet. Dick is vanmiddag bij het eten kopen geholpen door een Rus die wel heel goed engels sprak, een soort Nerd die in Duitsland heeft gewerkt. Even mee gegeten enzo. Jaja, zo gaat dat hier de hele dag eigenlijk. Je ontmoet zoveel verschillende mensen met zoveel verschillende verhalen. Dat is natuurlijk de ene keer leuker dan de andere keer, maar het bevalt ons goed, nog steeds beter dan o.a. werken..
We gaan zo weer wat foto's plaatsen. Jullie horen vast nog van ons voor we weer voor 2 dagen de trein in stappen.
dus, tot de volgende keer maar weer!!!

liefs Dick en Irene
p.s sylvana: w.g = woordgrapje, jij had hem door, gefeliciteerd!!!! tataaaaaaa.